رکود در مساله مهدویت، آفتی بزرگ برای جامعه مهدوی

رکود و انفعال نسبت به مساله مهدویت، یکی از خطرناکترین آسیب ها برای جامعه مهدوی است. دست روی دست گذاشتن به انتظار آمدن مصلح، نفعش تنها برای مستکبران عالم و زورگویان است.
متاسفانه در زمان طاغوت، عده ای به اسم انجمن حجتیه، پروژه رکود در برابر مساله مهدویت را مطرح کردند و شاید الان نیز همان طرز تفکر وجود داشته باشد.
هر گاه جامعه اسلامی در مقابل حوادث روزگار فعال نباشند(به اسم عدم دخالت دین در سیاست) و فقط منتظر امام غایب باشد که بیاید و کارها را اصلاح کند، نتیجه ی برعکس می گیرند، زیرا که افراد سیاستمدار منفعت طلب بدنبال همینند که صحنه را خالی ببینند تا بی عدالتی ها و ظلمهای خود را با خیال راحت پیش ببرند؛ در حالی که پیامبر اسلام می  فرماید: «مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ كانَ مَعىَ فِى الْجَنَّةِ مصاحُبا؛ هر كس داد مظلوم را از ظالم بگيرد، در بهشت با من يار و هم ‏نشين باشد.»[1]
انجمن حجتیه با کنار گذاشتن مبارزه با طاغوت و ظلم او، بگمان اینکه مهدی موعود می آید و با ظلم مبارزه می کند و تحت عنوان عدم دخالت دین در سیاست، کمک بزرگی به او و اربابان مستکبر او در راه خیانت به ایران کردند(غارت منابع طبیعی، آثار باستانی و...)
خدایا جامعه مهدوی را از رکود،و کارها را واگذار کردن به امام غایب، حفظ بفرما.
آمین.

پی نوشت:
1ــ کنز الفؤاد ج1 ، ص 135