منافقین و معاندین
منافقین و معاندین
فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ فَزَادَهُمْ اللَّهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْذِبُون. بقرة(10)
در دلهاى منافقان، بيمارى است پس خداوند بيمارى آنان را بيافزايد و براى ايشان عذابى دردناك است، به سزاى آنكه دروغ مى گويند.
سؤال: منظور از اينكه خدا بيمارى منافق را زياد مى كند چيست؟
پاسخ: مثال منافق، به لاشه ومردارى بد بو مى ماند كه در مخزن آبى افتاده باشد. هر چه آب در آن بيشتر وارد شود، فسادش بيشتر شده و بوى نامطبوع و آلودگى آن افزايش مى يابد. نفاق، همچون مردارى است كه اگر در روح و دل انسان باقى بماند، هر آيه و حكمى كه از طرف خداوند نازل شود، به جاى تسليم شدن در برابر آن، دست به تظاهر و رياكارى مى زند و يك گام بر نفاق خود مى افزايد. اين روح مريض، تمام افكار و اعمال او را، رياكارانه و منافقانه مى كند و اين نوعى افزايش بيمارى است. «فزادهم اللّه مرضاً»
اين پاسخ در باره آيه 36 سوره انبيا نيز به كار مى رود كه كفار با ديدن پيامبرصلى الله عليه وآله لجاجت بيشترى مى ورزند.
منبع: حجت الاسلام قرائتی،تمثيلات تفسير نور، ص: 14
افزودن دیدگاه جدید