درس چهارم سواد رسانه ای - ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟
درس چهارم سواد رسانه ای - ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟
مصاحبه ، گفتگوی میان دو یا چند نفر (دست کم مصاحبه کننده و مصاحبه شونده) که در آن پرسش‌هایی توسط مصاحبه کننده از مصاحبه شونده پرسیده می‌شود. مصاحبه، اصل و قاعده روزنامه نگاری و رسانه می‌باشد اما در موقعیت‌های دیگر نیز کاربرد دارد.
ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﻩ
ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﭗ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﺷﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻄﺶ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻣﯽ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ. ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﻼﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯼ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻳﮏ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎ ﺧﺒﺮﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ.
ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺩﯼ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻟﻴﻠﯽ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺬﺍﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺜﻼ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺳﻮﻧﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺗﺎﻳﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻭﺍﺿﺤﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻣﺴﻮﻭﻻﻥ ﺟﺬﺍﺏ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ.
ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺗﻼﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ، ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﻻﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻭ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﮏ ﮔﻘﺘﮕﻮ ﻳﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ، ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﻮﺍﻻﺕ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺩﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪﯼ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺩﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺪ.
ﻳﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺲ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﺩ ﺩﻟﺨﻮﺍﻫﺘﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻴﺪ.
ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﯼ؛ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺲ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻳﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﻳﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﻟﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ.
ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺑﺎﺯﻳﮕﺮ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﻫﻤﻴﺘﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺯﻳﮕﺮ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﻳﯽ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻳﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﻴﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﻴﺴﺖ؟
ﭘﺲ ﺍﺻﻞ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺧﻮﺏ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎ ﺗﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻋﻴﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ شوندﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﻞ ﺍﻳﺮﻳﺪﻝ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺭﻭﻳﺘﺮﺯ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺳﻮﺍﻝ، ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ، ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺻﺪﺭ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻭﺟﻬﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﯼ ﺑﺎﺭﺍﮎ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺎ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺗﺎ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺗﺎ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺳﮓ ﮐﺎﺥ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮﺩ.
ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺩﻟﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺋﻴﺲ ﭘﻠﻴﺲ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﻳﺸﺐ ﭼﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﭼﺮﺍ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺟﺸﻦ ﺁﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﭘﺎﺳﺦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ، ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﺋﻴﺲ ﭘﻠﻴﺲ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻴﺪ.
ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮﺵ ﺑﭙﺮﺳﺪ.
برخی مصاحبه ها هستند و ﺍﻳﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺨﺎﻃﺒین خود ﻓﺮﺍﻫﻢ می کنند ﮐﻪ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺵان ﺳﻮﺍﻻﺗشان را از شخصیت مد نظر خود بپرسند. که شما می توانید به نمونه این مصاحبات در اینترنت مراجعه کنید و بعنوان مثال دنبال (Barack Obama on Ellen: Balancing Family) می توانید بگردید و ببینید:
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎﺭﺍﮎ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻮﺩﻳﻮ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺠﺮﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺘﻮﺩﻳﻮ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﻳﺪ.
ﺍﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻼ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻇﻦ ﺧﻮﺩ ﺷﺪ ﻳﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﮔﺮ ﻳﮏ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺯﺭﺩ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﺪ، ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﺟﺪﯼ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﺪ.
ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺯ
ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮔﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺗﺮﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ.
ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﻻﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ.
ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺷﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺁﻥ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ (Fact) ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﻌﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻫﻢ ﮐﻢ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎ ﺩﺍﺩﻳﺪ ﭼﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎ ﺩﺍﺩﻳﺪ؟ ﻳﺎ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻓﻀﺎﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﺭﺳﻤﯽ ﻭ ﮐﻠﻴﺸﻪ ﺍﯼ ﻫﻤﻴﺸﮕﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﺪ.
ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻴﺎﻟﯽ
ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮﺗﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺼـﺎﺣﺒﻪ ﺷﻬﺪﺍﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺗﮑﺬﻳﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﻴﻞ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺗﮑﺬﻳﺒﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻳﻤﻴﻞ ﺑﺎ ﺷﻬﺪﺍﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﻴﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺗﮑﺬﻳﺒیه ﻫﺎﯼ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺻﻼ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﺭﺍ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﮐﻤﺘﺮ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺎﭘﯽ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﯽ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﮐﻨﻴﺪ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺎﻥ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ.
ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﻧﻈﺮ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻟﺰﺍﻣﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﻧﺪﻫﺪ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺻﻼ ﺩﻟﺶ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺣﻖ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﺪ، ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ ﻳﺎ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
مطالب تکمیلی:
- ﻣﻘﺪﻣﻪ- ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻳﺪ
- درس اول سواد رسانه ای - رسانه زرد
- درس دوم سواد رسانه ای - خبر
- درس سوم سواد رسانه ای - ﮔﺰﺍﺭﺵ ﭼﻴﺴﺖ؟
- درس پنجم سواد رسانه ای - ﺷﺎﻳﻌﻪ
- درس ششم سواد رسانه ای - ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
----------------------------------------------
منبع: دوره سواد رسانه ای درسنامه با اندکی تغییرات
افزودن دیدگاه جدید