مرگ صدر اعظم مستبد قاجار؛ سلطان عبدالمجید میرزا عین الدوله(1306 هجری شمسی)

سلطان عبدالمجید میرزا عین الدوله، نوه فتحعلی شاه قاجار، در سال 1224هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی و اتمام تحصیلات خود در دارالفنون، به اشاره ناصرالدین شاه، در دستگاه ولیعهد در آذربایجان مشغول کارشد و پس از سالیانی، علاوه بر دامادی مظفر الدین میرزا ولیعهد، مدارج دولتی را پیمود و به عنوان دست راست ولیعهد شناخته شد. عین الدوله پس از سلطنت مظفرالدین شاه، انتظار داشت تا به صدارت عظمی برسد ولی وقتی این انتظار فراهم نگردید، راهی عتبات شد؛ ولی پس از مدتی بار دیگر به حکمرانی خوزستان و مناطق اطراف و سپس به ولایت تهران دست یافت. عین الدوله سپس به صدارت عظمی منصوب شد و شخص دوم مملکت گردید. اما این ایام دوامی نداشت و پس از آنکه وی جنبش های آزادی خواهی مردم را به شدت سرکوب نمود، بر اثر فشار مردم، از کار برکنار شد و دو سال به خارج از تهران تبعید گردید. وی بعد از فتح تهران، با کمک های مالی خود به فاتحان پایتخت، جان خود را خرید و در کابینه های علاءالسلطنه و مستوفی الممالک، وزیر داخله بود. عین الدوله بار دیگر در زمان احمد شاه به صدراعظمی انتخاب شد و در نوبت سوم، قوی ترین کابینه را در طول تاریخ مشروطیت تشکیل داد و تمام داعیه داران را به دور خود جمع نمود، ولی هیچ توفیقی نصیب آنها نشد و کابینه بدون هیچ اقدامی، پس از سه ماه ساقط گردید. وی پس از کودتای اسفند 1299ه.ش، به عنوان صدر اعظم استبداد و رییس الوزراء مشروطه در رأس رجال بازداشتی قرار گرفت و نزدیک به یکصد روز در زندان کودتا به سر برد. عین الدوله پس از آزادی از زندان گوشه گیری اختیار کرد در حالی که بیماری و فشار طلبکاران نیز، او را از هر فعالیتی باز می داشت. وی سرانجام در دهم آبان ماه سال 1306ه.ش در 82 سالگی درگذشت. عبدالمجید عین الدوله در عصر استبداد در مشاغل دیوانی مخصوصاً صدر اعظمی، مظهر شقاوت و بی رحمی بود در حالی که در حکومت مشروطه برای حفظ قانون و احترام به دموکراسی، هیچ کس به پای او نمی رسید.