ورزش کار پهلوان در قرآن و حدیث

انبیا و اولیای الهی، همواره یاور مظلوم و دشمن ظالم بوده اند. ورزش کاران نیز به پیروی از آن ها باید یاور مظلومان باشند. امام علی (علیه السلام) به امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) می فرماید: «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا؛ همواره دشمن ستمگر و یاور ستم دیده باشید».

ایمان
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمود:
المومن القوی خیر و احب من المومن الضعیف. (1)
مومن قوی بهتر و دوست داشتنی تر از مومن ضعیف است.
امین بودن
ورزش کار مسلمان باید امین باشد. خدواند متعال از زبان صفورا، دختر حضرت شعیب (علیه السلام) وقتی می خواهد موسی را به پدر معرفی کند، به دو ویژگی اشاره می کند و می گوید:
یا ابت استاجره ان خیر من استاجرت القوی الامین. (قصص: 26)
ای پدر! او را استخدام کن، چرا که بهترین کسی است که استخدام می کنی؛ هم نیرومند [و هم] در خور اعتماد است.
دانش و آگاهی
خداوند در قرآن درباره ی طالوت می فرماید:
و زاده بسطه فی العلم و الجسم ... (بقره: 247)
... و او را در دانش و [نیروی] بدن بر شما برتری بخشیده است.
تقارن دانش و قدرت جسمی، ارزش افزون تر آن ها را هنگامی که با هم جمع شوند،نشان می دهد.
سبقت در کار خیر
برای ورزش کار همان اندازه که برنده شدن در مسابقه ها مهم است، پیروزی در مسابقه هایی نیز که برای هدف های خیر خواهانه و امور خیریه برگزار می شود، باید مهم باشد.
از این رو، خدای سبحان می فرماید:
اولئک یسارعون فی الخیرات و هم لها سابقون. (مؤمنون: 61)
آنان (مؤمنان) هستند که در کار های نیک شتاب می ورزند و آنانند که در انجام آن ها سبقت می جویند.
انجام دادن فرمان های الهی
هدف نهایی هر مسلمانی، رسیدن به قرب و رضوان الهی است. از این رو، ورزش کار مسلمان باید قدرت جسمانی خود را در راه خدا به کار برد.
امام علی (علیه السلام) در این باره می فرماید:
... و اذا قویت فاقو علی طاعه الله و اذا ضعفت فاضعف عن و معصیه الله. (2)
هنگام توانایی، بر طاعت خداوند قوی باش و هنگام ناتوانی، از نافرمانی خداوند ناتوان باش.
حمایت از مظلوم
انبیا و اولیای الهی، همواره یاور مظلوم و دشمن ظالم بوده اند. ورزش کاران نیز به پیروی از آن ها باید یاور مظلومان باشند. امام علی (علیه السلام) به امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) می فرماید: «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا؛ همواره دشمن ستمگر و یاور ستم دیده باشید». (3)
حضرت موسی (علیه السلام) نیز فرمود:
قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین. (قصص: 17)
پروردگارا، به پاس نعمتی [نیرو و قدرت] که به من ارزانی داشتی، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود.
گذشت و بخشش
امیر مؤمنان، علی (علیه السلام) می فرماید:
اذا قدرت علی عدوک فاجعل العفو عنه شکرا للقدره علیه. (4)
هرگاه بر دشمنت دست یافتی [پیروز شدی]، بخشایش او را سپاس [نعمت] توانایی بر او قرار ده.
پرهیز از غرور
غرور، از بزرگ ترین موانع رسیدن به کمال است و بنده ی حق، باید همیشه تمام قدرت ها را در قدرت خداوند، فانی ببیند و به سخن خداوند متعال که فرمود: «ان القوه الله جمیعاً ؛ همه ی نیرو ها از آن خداوند است» (بقره: 165) ایمان قلبی داشته باشد.

پی نوشت:
1. الاسلام و الطب، ص 263.
2. سید کاظم محمدی، معجم المفهرس، ترجمه: محمد دشتی، ص 222.
3. نهج البلاغه، نامه ی 470.
4. همان، حکمت 11.
-------------------------------
منبع: گلبرگ جوان، شماره ی 113.