شهید رضا روح الامین، سال ۱۳۴۱هجری شمسی در یک خانواده متوسط و پای بند به اصول مذهبی دیده به جهان هستی گشود. وی پس از طی دوره کودکی وارد عرصه فراگیری علم و دانش شد. دوره دبیرستان رضا مصادف بود با اوج گیری خفقان و استبداد رژیم خائن پهلوی. او به علت تربیت دینی ای که داشت، از همان اوایل نسبت به بسیاری از مسائل روز به روشنی آگاه بود و تا آنجا که موقعیت اجازه می داد، به ماهیت رژیم مزدور پهلوی پی برده بود. او با تشکیل جلسات مذهبی و قرائت قرآن، کمبودهای معنوی را که در خود احساس می کرد، جبران نمود. رضا کتاب را تنها دوست واقعی خود می دانست و حرکت اولیه خود را نیز به واسطه همین دوستی آغاز نمود. به دنبال بالا گرفتن مبارزات مردمی علیه رژیم طاغوتی شاه، رضا نیز در صف مبارزان روح الله (ره) قرار گرفت و عمده فعالیت های خود در زمینه جمع آوری دوستان و هم سن و سال هایش و ارائه آگاهی های لازم به آنان و بسیج آن ها علیه رژیم سفاک پهلوی تعریف می نمود. مسئولین مدرسه بار ها او را مورد بازخواست قرار دادند و حتی تصمیم به اخراج رضا از دبیرستان گرفتند و به علت فعالیت های انقلابی او، مأموران ساواک چند روز مدرسه را به محاصره خویش درآوردند. روح الامین یک بار به وسیله مزدوران رژیم ستم شاهی دستگیر شد و مدت چند روز را هم در زندان به سر برد. در پی پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، رضا تصمیم گرفت به فلسطین برود و مبارزات اسلامی خود را در آنجا ادامه دهد ولی به علت سن کم و هم چنین عدم موافقت مسئولین وقت از رفتن او جلوگیری به عمل آورده شد. با شروع جنگ تحمیلی رژیم متجاوز بعثی، عازم جبهه های نبرد شد و این گفته خود را که: «تا شکست دولت بعث و پیروزی رزمندگان اسلام در جبهه می مانم» را جامه عمل پوشانید. رضا روح الامین سرانجام به ضرب گلوله مزدوران ارتش بعث عراق در جبهه محمدیه در سن هجده سالگی در تاریخ دهم آذرماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی شربت شهادت را نوشید و به لقاءالله پیوست.
