ماری آن ایوانْسْ معروف به جورج الیوت(George Eliot)، داستان سرای پرآوازه انگلیسی در 22 نوامبر سال 1819میلادی، در کشور انگلیس به دنیا آمد. وی در 16 سالگی مدرسه را رها کرد و به اداره خانه و املاک پدر پرداخت. او زبان های یونانی، لاتینی، آلمانی و ایتالیایى را فرا گرفت و به فرهنگ خویش وسعت بخشید. الیوت در جوانی بر اثر تزلزل مذهبی، از انجام فرایض دینی دست باز داشت و باورش را نسبت به مسیحیت از دست داد، با این حال، هرگز ریشه های عمیق اخلاقی در وجودش سستی نیافت. جورج الیوت کار ادبی را با ترجمه کتاب زندگی مسیح(علیه السلام) در دهه 1840میلادی آغاز کرد که در تیراژ زیادی به چاپ رسید. جورج الیوت در برخی کارهای بعدی خود به این نکته تاکید می کرد که بشر به هنگام رنج بردن، تنها از راه های داشتن و بذل محبت و کمک به دیگران می تواند دردای خود را تسکین بخشد. وی در داستان های خود، هم دردی صمیمانه ای با مردم تیره روز ابراز می کند. زندگی، بحران های روحی و عذاب های وجدانی آنان را شرح می دهد و از راه واقع بینی و تحلیل دقیق خصوصیت های اخلاقی مردم شهرستان و طبقه هایى که با زبان و افکارشان از نزدیک آشناست در بیانی طنزآلود و پرجاذبه، به داستان نویسی در انگلستان غنای فراوان می بخشد. در واقع جورج الیوت را می توان راه گشای داستان نویسی جدید در انگلستان به شمار آورد. وی در نگارش داستان های خود، بیشتر از یک نویسنده، یک نقاد روشن گر و موشکاف بود و در زندگی خصوصی خود نیز، بیشتر از آنکه یک نویسنده به چشم بیاید، یک آموزگار بود. درباره آثار جورج الیوت، نقدهای فراوانی شده است و او را تنها کسی دانسته اند که مقامی پس از چارلْزْ دیکنزْ، نویسنده شهیر هم وطنش پیدا کرده و نفوذی غیرقابل انکار بر نویسندگان پس از خود نهاده است. از جورج الیوت آثار متعددی برجای مانده که مطالعه ای در زندگی شهرستان در 4 جلد، رامُله در 3 جلد، آسیای روی نهر در 3 جلد و آدام بید در 3 جلد از آن جمله اند. ماری آن اِیوانْسْ معروف به جورْج الیوت، سرانجام در 15 آوریل 1880میلادی در 61 سالگی درگذشت.
