اگر کسی بتواند دائم الاوقات، حضرات اهل بیت علیهم السلام را مدّنظر قرار بدهد و یک لحظه از خدای متعال غافل نباشد، هنیئاً له؛ یعنی گوارای او باد. با آن وسعتی که وجود انسان ها دارد باید برای طریقی که شروع می کنند، دلیلی داشته باشند که به جز راه خدا و اهل بیت به هیچ سمتی نروند؛ وگرنه آن طرف خیلی مشکل ایجاد می شود. ایجاد این مشکلات چه زمانی اتفاق می افتد؟ زمانی که انتخاب کارهای من درصدی مشکل داشته باشد. ممکن است انسان کاری را انجام دهد و به دلیل اینکه ناخالصی و مشکلی در آن وجود دارد، برای او ایجاد طوفان کند و مشکلات او را زیاد کند. بنابراین همواره باید عمل را خالص کرد.
خداوند در قرآن می فرماید:
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ؛[۱]
پس هر کس به سنگینى یک ذره، عمل خیرى انجام داده باشد، آن را مى بیند و هر کس به سنگینى یک ذره، عمل شرى انجام داده باشد، آن را خواهد دید.
این آیه شریفه، نشان دهنده این است که عمل با شرایط خاص خودش، بلافاصله در آن طرف حاضر می شود. پس بهتر، این است که انسان عمل را خالص کند و داخل آن عمل، فضله نریزد که باعث از بین رفتن عمل شود. عمل صالحی که از مؤمن صادر می شود یک مسأله است، و مشکلاتی که انسان از نفس خود داخل آن عمل می کند، مسأله دیگری است که خراب کننده عمل است. باید جلوی این ها را گرفت.
راه بسیار شفافی است، تکالیف ما خیلی راحت است؛ اما خودمان کار را خراب می کنیم. اگر نفس جلوه کرد، عمل را خراب می کند.
————————————
پی نوشت:
[۱]. سوره زلزله، آیه ۷ و ۸.
------------------------------------
منبع : بنیاد هاد
مطالب مرتبط
