نوع نگرش انسان است که بلا را آسان می کند یا این که نعمت را تبدیل به بلا می کند. برخورد صحیح انسان با قضایا، شرح صدر ایمانی می خواهد. گاهی نوع نگرش انسان، فضاهای وسیع را تنگ و گاهی فضاهای تنگ را وسیع می کند. این نگاه ایمانی به قضایا و رشد ایمانی، برای افراد و نگرش های مختلف، متفاوت است
چیزی که بلا را برای ما بلا می کند، نگرش و برداشت بلاگونه به بلاهاست. اگر انسان، حالت تسلیم داشته باشد، راحت تر با قضایا کنار می آید؛ یعنی همه چیز را زیبا می بیند. آیت الله ناصری حفظه الله تعالی نقل می کردند: روزی ماشین مرحوم حاج عبدالزهراء رحمه الله علیه واژگون شد و گردن ایشان شکست. حاج عبدالزهراء بعدها گفته بود: «وقتی در بیمارستان، گردنم را جا می انداختند، لذت می بردم و هیچ دردی احساس نمی کردم». دقت کنید که همین بلا برای بعضی افراد چقدر می تواند اذیت کننده باشد؟!
اواخر عمر مرحوم آیت الله قاضی قدس سره یکی از پسرهای ایشان دچار برق گرفتگی می شود و از دنیا می رود. یکی از فرزندان ایشان می گوید: وقتی برادرم فوت کرد، مادرم خیلی بی قراری می کرد. پدرم به مادرم گفت: «چرا این قدر گریه می کنی؟» مادرم فقط اشک می ریخت. تا این که روزی دیدم مادرم آرام شده است. برای ما خیلی جای تعجب بود که هنوز چندروزی از مرگ برادر نگذشته است؛ اما مادر این قدر آرام شده است. روزی از مادرم پرسیدم: «چه اتفاقی افتاد که این قدر آرام شدی؟» اما او جوابی نداد. که ناگهان پدرم وارد شد و مرا دعوا کرد و نگذاشت که قضیه را بفهمم.[۱]
آیت الله کشمیری قدس سره مکرر می فرمودند: فرزند مرحوم قاضی که فوت شده بود، ایشان می فرمود: «این محمد است که من او را می بینم، حالش خوب است؛ گریه ندارد. چرا اهل خانه این قدر بی تابی می کنند؟!»
پس نوع نگرش انسان است که بلا را آسان می کند یا این که نعمت را تبدیل به بلا می کند. برخورد صحیح انسان با قضایا، شرح صدر ایمانی می خواهد. گاهی نوع نگرش انسان، فضاهای وسیع را تنگ و گاهی فضاهای تنگ را وسیع می کند. این نگاه ایمانی به قضایا و رشد ایمانی، برای افراد و نگرش های مختلف، متفاوت است.
-----------------------
پی نوشت:
[۱]. عطش، ص ۳۸۴.
---------------------
منبع : بنیاد هاد