ژان کوکتو(Jean Cocteau)، شاعر و نویسنده معروف فرانسوی، در سوم ژوئیه 1889میلادی در این کشور به دنیا آمد. وی از ابتدا از استعداد و هوش مندی فراوان برخوردار بود و به ویژه در تجددخواهی ادبی و هنری، ذوق بسیار داشت. همین استعداد و قریحه، در نهضت های نوین ادبی و هنری دوران جنگ اول و دوم جهانی از او شخصیتی پیشرو ساخته بود. کوکتو از این که ثمره های عمیق ذهن خود را در لباس های عجیب و غریب آوَرَد، لذت می برد و هرگز از اشاعه زیبایى های هنری باب روز احساس خستگی نمی کرد، چه، این زیبایى ها به هنر موسیقی دانان و نقاشان و نویسندگان دیگر ارتباط می یافت، چه تفسیر و بیانی بود، از اندیشه و ادراک زیبایى شخص او بود. کوکتو در جستجوی بشر جاودانی بود با همه خصوصیات های روحی مانند عشق، گریز، راز، جادوگری و مرگ. وی در مسیر زندگی، شلاق زنان اسب خود را از راهی به راه دیگر می راند و در خلق همه انواع هنری، از شعر و داستان و نمایش نامه و مقاله های تحلیلی و انتقادی تا نقاشی و آرایش صحنه یا دیوار به نوعی استعداد خود را می آزمود. کوکتو با هنرمندان مختلف مصاحبت داشت و در آثار گوناگون خود، همه این هنرها را منعکس می کرد. از جمله آثار ژان کوکتو می توان به کودکان عجیب، دیوان دماغه امیدنیک، تومای حیله گر و نمایش نامه اورفه اشاره کرد. ژان کوکتو به موازات تئاتر، در قلمرو سینما نیز طراح و استادی زبردست بود و داستان های خصوصی و تخیلات شخصی را در یک سلسله فیلم بسیار مهیج بیان نمود و بسیاری از آنها را خود کارگردانی کرد. ژان کوکتو در برخی اشعارش، خود را شاعری عجیب و غریب معرفی می کرد و اصلا به محبوبیت خود یا قابل فهم بودن اشعارش نزد مردم اعتنایی نداشت. ژان کوکتو سرانجام در 11 اکتبر 1963میلادی در 74 سالگی درگذشت.
مطالب مرتبط
