شهادت زوریک مرادیان(1359هجری شمسی)

شهید زوریک مرادیان تنها فرزند پسر زوج زحمت کش «واهان» و «کاتاری» در هفتم تیرماه  ۱۳۳۹هجری شمسی در تهران چشم به جهان هستی گشود. در سال های تحصیل دوران ابتدایی در دبستان «ساهاکیان»، با این که به اتفاق والدین و چهار خواهر خویش: «دیانا»، «افیک»، «ژانت» و «روبینا» در یک اطاق زندگی می کرد، لیکن همیشه شاگرد اول بود. تحصیلات دوره راهنمایی و متوسطه را در دبیرستان ارامنه «کوشش داوتیان» ادامه داد، اما در عین ناباوری خویشاوندان و دوستان و با وجود قبولی در امتحانات اعزام به خارج، این جوان با استعداد، سال آخر دبیرستان را ناتمام گذارده و داوطلبانه چند ماه پیش از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به خدمت سربازی رفت. پس از طی سه ماه دوره آموزشی در شاهرود، به لشگر  ۶۴ ارومیه منتقل شد. سرانجام بعد از هشت ماه خدمت و در حدود سه ماه پس از این که هم رزمانش با استفاده از باقی مانده پلو و چوب کبریت، برایش کیک آماده کرده و جشن تولد او را در سنگر برگزار کردند، بر اثر اصابت ترکش خمپاره و جراحت شدید، تقریباً  ۱۹ روز بعد از شروع جنگ تحمیلی در تاریخ نوزدهم مهرماه ۱۳۵۹ هجری شمسی به خیل عظیم شهدای دوران هشت سال دفاع مقدس پیوست. وی اولین شهید نظامی ارمنی تاریخ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران محسوب می شود. با شهادت «زوریک»، کوچه ای که وی در محله «حشمتیه» (سردارآباد) در آن ساکن بود، در سوگ فرو رفت. همسایگان مسلمان اطراف منزل خانواده مرادیان دسته دسته با گریه هم دردی خود را اعلام می کردند. آن ها، دو حجله نیز برای شهید مرادیان در سر کوچه قرار دادند. پیکر اولین شهید نظامی ارمنی، زوریک مرادیان، پس از انجام مراسم مذهبی در روز 24 مهر  ۱۳۵۹هجری شمسی در گورستان ارامنه (در جاده خراسان) در میان حزن و اندوه جمعیت کثیری به خاک سپرده شد.