جوسیا رویسْ، فیلسوف امریکایى در بیستم نوامبر 1855م در کالیفرنیای امریکا به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود در فلسفه، به تدریس مشغول شد و ضمن مطالعات و تحقیقات خود، به بیان افکار خویش پرداخت. او به خدا به عنوان یک ناظر بی طرف و تماشاگر دنیای صلح آمیز یا سراسر جنگ و گناه، معتقد نبود بلکه به نظر او، خدایى واقعیت داشت که راهنمای هر فرد در الگوی یکپارچه ولی پیچیده حیات است. رویس بر این باور بود که زندگی فردی، متعلق به قلمروی برتر و غنی تر از این دنیاست، قلمروی که خاص حقیقت است و به چشم انسانی قابل رؤیت نیست. رویسْ اظهار می دارد که همه ما در اعماق وجودمان احساس می کنیم که زندگی ما در هماهنگی زندگی ملکوتی، هر یک، جا و مقام بخصوصی دارند. این هماهنگی در وضع فعلی شعور وجدان ما وجود ندارد، بلکه در مرتبه ای از زندگی که اکنون برای ما قابل رؤیت نیست، به وجود خواهد آمد. وی در دیدگاه فلسفی خود، ایمان به خوبی خدا را باور داشت و فلسفه خود را براساس یک نوع فلسفه افلاطونی - مذهبی می دانست. رویسْ اندیشه بدبینانه اراده به زندگی در فلسفه آلمانی را به اندیشه خوش بینانه اراده به ایمان داشتن تبدیل کرد. از رویس آثاری برجای مانده که جنبه مذهبی فلسفه، تصور خدا و جهان و فرد از آن جمله است. جوسیا رویس سرانجام در چهاردهم سپتامبر 1916م در 61 سالگی درگذشت.
