به بهانه عدم اشتغال، بی همت نشویم

در عصر کنونی با ماشینی شدن جامعه و مسائل ناشی از آن، بحث ازدواج نیز با آسیب های روبرو شده است. جوانی که به خواستگاری می رود، اولین سؤال از او در باره شغل و درآمد و غیره است؛ وقتی که جوانی می بیند این مؤلفه ها را ندارد، طبعاً درخود آمادگی لازم برای ازدواج را نمی بیند؛ البته اینها لازم است، ولی زیاد به آنها بها داده می شود.

تذکر مهم: البته عدم اشتغال جوانان، مشکل کمی نیست و کسی قصد کتمان این واقعیت را ندارد و باید مسؤولان مربوطه به وظیفه خود در این باره عمل کنند، و البته جوانان نیز باید همت کنند و بدانند که: «الْمَرْءُ بِهِمَّتِهِ لَا بِقُنْیَتِه[1] ارزش انسان به همت اوست، نه به ثروت او.» شاید کسانی با تکیه برپول و امکانات، تشکیل خانواه دهند؛ اما از آنجا که همت کافی ندارند با مشکلات عدیده ای روبرو شوند. اما کسی که همت دارد، گر چه دو سه سال دیرتر تشکیل خانواده دهد، ولی چه بسا زندگی مطلوبتری داشته باشد.

باید بدانیم: عدم اشتغال گر چه موضوع دردآوری است ولی آخر دنیا نیست و تا حدودی قابل مدیریت است. جوانی که تحصیلکرده است و در آستانه تشکیل خانواده؛ نباید انتظار داشته باشد حتماً کار اداری برای او فراهم باشد بلکه با مشاغل آزادِ آبرومندانه هم می توان زندگی کرد، و در هر صورت نباید به بهانه بیکاری، جایگاه تشکیل خانواده را تخریب کرد بلکه افراد جامعه باید در  صورت فراهم نبودن شرایط ازدواج، باز توکل بر خدا را از دست نداده و برای بهتر شدن اوضاع نیز بکوشند. «وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذینَ لا یَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه [نور/33] و كسانى كه (وسائل) ازدواج را نمى یابند باید پاكدامنى ورزند تا خدا آنها را از فضل خویش بى نیاز سازد.»

خدایا وسایل ازدواج مجردان جامعه را فراهم کن و آنها را در این مسیر یاری بفرما.

پی نوشت:
1ــ تصنیف غرر الحكم و درر الكلم، تمیمى آمدى،، ص447.