شهادت سیدصادق شفیعی (1365ش)

روز دوازدهم دی ماه سال ۱۳۳۹ش بود، محله نوچه در شهرستان رودبار در استان گیلان را به شادی سالروز ولادت امیرمؤمنان حضرت علی (ع) تزئین نموده بودند که در همین روز، نوزادی پاک از تبار فرزندان زهرای اطهر (س) پا به عرصه گیتی نهاد: شهید سیدصادق شفیعی. سیدصادق، دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاهش سپری کرد و با اوج گیری مبارزات انقلاب اسلامی در صف سربازان روح الله (ره) قرار گرفت و فعالیت های سیاسی خود را در شهر تهران گسترش داد. وی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، به رودبار بازگشت و به یاری دوستانش جهاد سازندگی این شهرستان را بنیان نهاد. با آغاز جنگ تحمیلی، سیدصادق به جبهه های حق علیه باطل شتافت. پس از چندی بر اثر انفجار مین، مدت ۹ ماه در بیمارستان شیراز بستری شد و برای مدتی طولانی از حضور در میدان های نبرد محروم گردید. شفیعی در این مدت به جذب و هدایت جوانان و رسیدگی به امور خانواده های شهدا و رزمندگان پرداخت. شهید بزرگوار در سال ۱۳۶۰ش به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و مسئولیت های بی شماری هم چون مسئولیت واحد ۱۰۶، مسئولیت محور ادوات، معاونت گردان ادوات و فرماندهی تیپ الحدید لشگر ۲۵ کربلا را بر عهده گرفت. سید در تمام عملیات های لشگر ۲۵ کربلا شرکت می نمود تا این که سرانجام فرمانده پاک و دلاور استان گیلان، سیدصادق شفیعی در تاریخ یکم شهریورماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی در سن بیست و شش سالگی و در روز غدیر خم از جزیره مینو به آسمان پر کشید.