آذر اندامی پزشک و باکتری شناس ایرانی و از پژوهشگران انستیتو پاستور ایران بود. به خاطر خدمات علمی و انسانی او یکی از حفره های برخوردی روی سیاره ناهید، به نام وی «اندامی» نام گذاری شده است. آذر اندامی در سال ۱۳۰۵ش در محله ساغریسازان رشت متولد شد. او فرزند چهارم و تنها دختر خانواده بود. مقطع ابتدایی را در دبستان بانوان رشت با یک سال جهش تحصیلی به پایان برد. بعد از اخذ مدرک پایان سال نهم تحصیلات عمومی از دبیرستان فروغ رشت، پدرش با این که فردی روشن فکر بود از ادامه تحصیل او ممانعت کرد و وی را به دانشسرای مقدماتی رشت فرستاد. در سال ۱۳۲۴ش از دانشسرا فارغ التحصیل شد و در سال ۱۳۲۵ش به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و معلم شد. در سال ۱۳۲۹ش و در حین کار، دیپلم طبیعی را با امتحان متفرقه دریافت کرد. در سال ۱۳۳۱ش با شرکت در کنکور دانشگاه تهران در رشته پزشکی این دانشگاه پذیرفته شد. در سال ۱۳۳۷ش موفق به دریافت گواهینامه دکترای پزشکی گردید و بلافاصله به گذراندن دوره تخصصی زنان و زایمان مشغول گردید. پس از پایان دوره تخصصی به وزارت بهداری آن زمان منتقل شد و در نهایت به کار در انستیتو پاستور پرداخت. او پس از مدتی با استفاده از بورس تحصیلی انستیتو پاستور به پاریس رفت و در سال ۱۳۴۶ش موفق به اخذ گواهینامه باکتریولوژی شد. در سال ۱۳۵۳ش موفق به دریافت دانشنامه تخصصی علوم آزمایشگاهی بالینی شد. او در سال ۱۳۵۷ش بازنشسته شد. چندین بار به کشورهای فرانسه و بلژیک سفر کرد و حاصل این سفرها مقالاتی علمی بود که در مجلات معتبر به چاپ رسید. پس از بازنشستگی چون خانه نشینی را نمی پسندید به بیمارستان باهر رفت و ریاست آزمایشگاه تشخیص طبی آنجا را بر عهده گرفت. پس از مدتی در مطب همسرش، دکتر خلعتبری، در خیابان حسام السلطنه به کار مداوای بیماری های زنان و زایمان مشغول شد. در همین سال ها بود که به تومور مغزی مبتلا شد. یک روز در مطب در حین معاینه بیمار، تعادل خود را از دست داد و سقوط کرد... دکتر آذر اندامی بانوی تلاشگر و پزشک انسان دوست ایرانی بعد از عمری تلاش و تحقیق سرانجام در بیست و هشتم مردادماه سال ۱۳۶۳ هجری شمسی به علت آمبولی ریه که از عواقب بیماری سختش بود، درگذشت اما نامش در تاریخ ایران جاوید است. شایان ذکر است که برای بزرگداشت مقام این بانوی محقق ایرانی علاوه بر برگزاری چندین ویژه برنامه، خیابانی درشهر رشت به نام دکتر آذر اندامی نام گذاری شده است. در سال ۱۹۹۲م، اتحادیه بین المللی ستاره شناسی (IAU) حفره ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیای ۲۶ درجه و ۵۵ دقیقه و عرض جغرافیایی ۱۷ درجه و ۴۵ دقیقه با قله ای مرکزی در جنوب سیاره زهره را به نام اندامی نامگذاری کرد. دکتر آذر اندامی تنها زن ایرانی بود که نامش به این شورا فرستاده شد و بانی این کار دخترش بود.
