کارلوس لینْیوس، طبیعی دان سوئدی در 5 دسامبر 1707م در روستایى در سوئد به دنیا آمد. او که بیشتر به نام "کارل فون لینه" شناخته می شود، از کودکی به گل و گیاه علاقه فراوان داشت و در همان زمان، درباره گیاهان تحقیقات زیادی انجام می داد. لینیوس در 22 سالگی رساله ای درباره تولید مثل و تکثیر گیاهان نگاشت. این رساله به قدری خردمندانه بود که بلافاصله از وی دعوت شد تا در قسمت تحقیقات دانشگاه اوپْسالا مشغول به کار گردد. او در سال 1732م به نواحی دور افتاده ای عزیمت کرد و مدت 6 ماه در آن جا به تحقیق و آزمایش پرداخت. لینیوس از آن پس به مدت سه سال به تنظیم و تحریر اطلاعات خود مشغول بود. نوشته های او که شامل حقایق تازه و وسیعی درباره زمین شناسی، گیاه شناسی، پرنده شناسی و نژادشناسی بود، مورد توجه دانشمندان قرار گرفت و زمام داران سوئد را متوجه کشاورزی، جنگل ها و اوضاع اقتصادی و نژاد مردمِ مکان مورد مطالعه لینیوس نمود. از آن پس شهرت لینیوس در سراسر اروپا پیچید و او با هزینه دولت، عهده دار تحقیقات دامنه داری در زمینه گیاهان شد. لینیوس پس از مدتی کتابی دیگر نگاشت و برای نخستین بار، نباتات و گیاهان را طبقه بندی و نام گذاری کرد. وی هم چنین جدول کاملی از گیاهان مخصوص و کمیاب ذکر نمود که اساس تقسیم بندی فعلی گیاهان نیز محسوب می شود. باغ لینیوس، کانون دانشجویان و دانشمندان و بزرگان بود. او معمولاً شاگردان خود را به کشتزارها و جنگل ها می برد و درضمن گردش به آنان درس می داد. وی در کنار گیاه شناسی دکترای پزشکی خود را دریافت کرد و مدتی نیز به کار طبابت پرداخت. مارکوس لینیوس سرانجام هنگامی در 18 اوت 1778م در 71 سالگی درگذشت که با به جای گذاشتن 2500 صفحه از تحقیقات ارزنده خود، شالوده گیاه شناسی علمی کنونی را بنیان نهاد.
