علت تولد امیرالمؤمنین علیه السلام در کعبه

علت تولد امیرالمؤمنین علیه السلام در کعبه

در این نوشتار سخنرانی مکتوبی با عنوان علت تولد امیرالمؤمنین علیه السلام در کعبه  به مناسبت سالروز میلاد آن حضرت بازنشر داده میشود...

علت تولد امیرالمؤمنین علیه السلام در کعبه

کسانی که در تاریخ اسلام تفکر می کنند در مورد ماجرای تولد علی (علیه السلام) در خانه کعبه حیران هستند. چگونه می توان این ماجرای عجیب را فهمید؟

ــ بسم الله الرحمن الرحیم. الهی أنطقنی بالهدی و ألهمنی التقوی.

«عبدالفتاح عبدالمقصود» نویسنده مشهور عرب در اواخر دوران طاغوت به ایران آمد و درباره موضوعات مرتبط با حضرت علی (علیه السلام) در جلسات و نشست هایی در قم شرکت کرد. از جمله سؤالاتی که وی ـ به عنوان فردی دانشمند و صاحب تألیف بود ـ درجلسه ای پرسید این بود که: تحلیل و برداشت شما شیعیان درباره اینکه علی بن ابی طالب در کعبه متولد شده است چیست؟

از وی پرسیدند: آیا واقعاً این موضوع را قبول نداری؟

پاسخ داد: چرا قبول دارم ولی می خواهم تحلیل شما را بدانم.

همه مانده بودند که چه جوابی به او بدهند در همین حال عبدالفتاح عبدالمقصود گفت: "همه مسلمین جهان رو به کعبه نماز می خوانند. خداوند علی بن ابی طالب را در کعبه متولد کرد تا هرکه رو به کعبه نماز می خواند و به کعبه توجه می کند، به یاد علی نیز بیفتد".

با همین مضمون یکی از علما به نام «شمس اصطهباناتی» شعری دارد که:

این خانه را باید خدا در عرش معماری کند
آدم بنایش بر نهد جبریل هم یاری کند

آید خلیل الله در او یک چند حجاری کند
او را اولو العزمی دگر منقوش و گچکاری کند

اینسان خدا از خانه اش چندی پرستاری کند
تا ساعتی از دوستی یک میهمانداری کند

این شعر به این معنا است: معمار کعبه، خدا است. حضرت آدم (علیه السلام)  پایه گذار بنا و جبرئیل امین دست اندکار کعبه است. حضرت ابراهیم (علیه السلام)  سنگ کاری و حضرت اسماعیل (علیه السلام)  گچ کاری آن را انجام داده است. معمار و بنا و سنگ کار و گچ کار و ... همگی خانه را نگه داشتند و دست به دست هم دادند؛ چرا که خداوند مهمان دارد. حال مهمان او کیست؟ علی بن ابی طالب.

شناخت واقعی امیرالمؤمنین علیه السلام

ــ شناخت واقعی علی بن ابی طالب (علیهم السلام) کار ما نیست. یک مثال می زنم: حداکثر عمر مفید ما 70 تا 80 سال است. در طول این 70 ـ 80 سال، یک رکعت نماز باتوجه نمی خوانیم؛ بلکه سر همه نمازهایمان حواسمان پرت است. حال علی (علیه السلام) شبی هزار رکعت نماز می خواند که در تمام رکعت ها حواسش جمع بود. پس با یک حساب سرانگشتی درمی یابیم که 80 سال ما، یک هزارم یک رکعت حضرت علی (علیه السلام) نمی شود! پس حتی اگر علم، شجاعت، ایثار، اخلاص، حکمت و تمام کمالات این بزرگمرد تاریخ بشریت را کنار بگذاریم، فقط در برابر نماز مولا علی (علیه السلام) می توان گفت کمتر از نقطه هستیم.

در نتیجه ما نمی توانیم علی را بشناسیم و او را معرفی کنیم.
*پس چه کسی باید علی (علیه السلام) را معرفی کند؟
ــ قرآن کریم و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) باید علی (علیه السلام) را معرفی کنند.
*قرآن، علی (علیه السلام) را چگونه معرفی می کند؟

ــ در جریان مباهله، مسیحیان به پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفتند: ما رسالت تو را قبول نداریم پس بیایید دعا کنیم و جان هایمان را بیاوریم و در حق هم نفرین کنیم ببینیم خداوند کدامیک از ما را نابود می کند. "فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الکَاذِبِین".(1)

وقتی حضرت رسول گرامی (صلی الله علیه و آله) آمد همه دیدند که ایشان از بین زنان جز پاره تن خود «فاطمه (سلام الله علیها)» و از فرزندان جز دو نوه خود «حسن (علیه السلام) » و «حسین (علیه السلام) » و از بین کسانى که به منزله جان او یا در حکم شخص او بودند جز برادرش «على (علیه السلام) » را فرا نخواند.(2)

جرا علی جان پیامبر است؟ چون امیرالمؤمنین (علیه السلام)  کاری کرد که خداوند به خاطر آن کار به وجودش در مقابل ملائکه مباهات کرد. علی (علیه السلام) چه کرد که خدا به وجودش مباهات کرد؟ او در شبی که قرار بود کفار قریش حمله کنند و پیامبر را در رختخوابش قطعه قطعه کنند در جای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خوابید. خداوند به فرشتگان گفت: "ببینید چگونه علی (علیه السلام) جای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خوابید و پیش مرگ او شد. از شما فرشتگان چه کسی می تواند پیش مرگ دیگری شود؟".

در نتیجه، همانگونه که در جریان خوابیدن حضرت علی (علیه السلام) به جای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) مولا خواست جانش را فدا کند، پیامبر نیز به جبران آن، در ماجرای مباهله به همه اثبات کرد که جانش علی (علیه السلام) است.

*شاعری به ظرافت گفته است:

علی را قدر پیغمبر شناسد
که هر کس خویش را بهتر شناسد ...

ــ بله ؛ خداوند قسمت کند به زیارت حرم مولا و پابوس علی (علیه السلام) بروید؛ می بینید که اذن دخول حرم حضرت علی (علیه السلام) مانند اذن دخول حرم حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است؛ انگار می خواهید وارد مسجد النبی (صلی الله علیه و آله) شوید. تمام زیارت امام علی (علیه السلام) به اذن رسول الله (صلی الله علیه و آله) است. در اذن دخول حرم امیرالمؤمنین (علیه السلام)  اصلاً اسم از ایشان نیست بلکه به طور مداوم از پیامبر (صلی الله علیه و آله) اذن می گیریم.
جالب این است که در زیارت مولا علی (علیه السلام) می گوییم: "ای کسی که در مدینه دفن هستی اذن بده!". آخر مگر حضرت علی (علیه السلام) در مقابل ما دفن نیست؟ پس چرا از پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای ورود اذن می گیریم؟! دیگر چگونه اثبات کنیم که این نمونه ها اشاره دارد به این قرب علی (علیه السلام) با پیامبر (صلی الله علیه و آله) ؟

با این نمونه ها آیا نمی توان فهمید که کلمه «ولی» و «مولا» در حدیث "من کنت مولاه فهذا علی مولاه" ولی به معنای دوست نیست و به معنای «ولی نعمت» است؟!

 از کدام آیات قرآن می توان امامت و ولایت علی (علیه السلام) را اثبات کرد؟

ــ درباره اثبات ولایت و امامت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آیات زیادی وجود دارد
کارهای خداوند حکیمانه و هدف مند است. از جمله کارهای هدف مند خداوند، بیانات قرآن کریم است. اگر خدا در قرآن قصه حضرت یوسف (علیه السلام) را نقل می کند در پایان می گوید: "اینگونه اجر نیکوکاران را می دهیم"(3) یعنی فکر نکنید این قصه، یک داستان شخصی بود بلکه هرکه خود را اینگونه از گناه حفظ کند، ما به آن اینگونه پاداش می دهیم. اینگونه عبارات در قرآن کریم بسیار است و قانون این است که از قرآن باید استفاده عام کرد.

اما آن نمونه: خداوند در سوره بقره ـ که بزرگ ترین سوه قرآن است ـ قصه «طالوت» و «جالوت» را نقل می کند. در این واقعه، دو جبهه حق و باطل در مقابل هم قرار گرفتند. در جبهه حق، نوجوانی بود به نام «داود» که با شجاعت تمام، رهبر کفر را کشت. قرآن می فرماید حال که شجاعت به خرج دادی و رهبر کفر را کشتی، من سه چیز به تو می دهم: 1.حکومت 2.حکمت 3. علم وسیع.(4)

داود پس از آن کار بزرگ، ابتدا نامش شد «جناب داود»، سپس شد «حضرت داود» و سرانجام فرزندانش پیغمبر شدند.

حال ما می گوییم: مگر در جنگ احزاب یا همان جنگ خندق، حضرت علی (علیه السلام)، «عمرو بن عبدود» را به درک واصل نکرد؟ حال چطور خداوند در آن ماجرا که رهبر کفر توسط یک جوانی به نام داود کشته شد به آن قهرمان الهی، حکومت و حکمت و علم می دهد اما به علی (علیه السلام) نمی دهد؟ آیا این خلاف سنت و قانون خداوند نیست؟ پس همان الطافی که به داود (علیه السلام) کرد باید به علی بن ابی طالب (علیهم السلام) نیز بکند.

اگر قانون این است که داود، جالوت را که رهبر کفر بود را کشت و حکومت و حکمت و علم را دریافت کند، پس علی بن ابی طالب نیز که قهرمان سپاه کفر عمرو بن عبدود را در جنگ خندق به جهنم فرستاد، باید همان مقدار که داود از الطاف الهی برخوردار شد، از این موهبت ها برخوردار شود.

این خود دلیلی محکم است بر اثبات حقانیت ولایت مولانا امیرالمؤمنین علی علیه السلام. این سندی است محکم و مستند. آیا دلیلی بالاتر از قرآن است؟!

پی نوشت ها :
1.سوره آل عمران، آیه 61. یعنی: هر که در این [باره] پس از دانشى که تو را [حاصل] آمده با تو محاجه کند بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
2. سند اینکه ایشان فقط پنج تن آل عبا را در جبهه مقابل مسیحیان بردند در کتب اهل سنت بسیار است؛ از جمله می توان به «تفسیر طبری» محمد بن جریر طبرى، «مستدرک» حاکم نیشابورى، «دلائل» ابو نعیم و «تفسیر کشاف» زمخشری اشاره کرد.
3.و کذَلِکَ مَکَّنِّا لِیُوسُفَ فِی الأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاءُ نُصِیبُ برَحْمَتِنَا مَن نَّشَاء وَلاَ نُضیعُ أَجْرَ المُحسنِین (سوره یوسف، آیه ۵۶﴾. یعنی: و بدین گونه یوسف را در سرزمین [مصر] قدرت دادیم که در آن هر جا که مى خواست  سکونت مى کرد هر که را بخواهیم به رحمت خود مى رسانیم و اجر نیکوکاران را تباه نمى سازیم.
4.وَ قتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاءُ" (بقره ـ 251). یعنی: و داوود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهى و حکمت ارزانى داشت و از آنچه مى خواست به او آموخت.