ابتدا بايد روشن شود چه چيزهايي حقيقتاً فعاليت فرهنگي نيست و نيز متوجه باشيم بعضي از فعاليت هاي فرهنگي و عبادات به خودي خود حجاب ارتباط با حقيقت اند. پس از اين مرحله، مرحله ي دومِ كار، به جهت ماهيت مخصوصش بسيار ساده و سهل محقق مي شود. همان طور که قبلا عرض شد مثل اين كه وقتي ابتدا ما شيشه را پاك كرديم، مرحلة بعد كه تجلي نور خورشيد در اطاق است به راحتي انجام مي گيرد. یا همان طور كه براي ارتباط با حقيقتِ فرهنگ كربلا لازم است اول بفهميم کربلا چه چيزهايي نيست و خود را از حجاب هاي پيش ساخته آزاد كنيم، بعد حضرت اباعبدالله(علیه السلام) كه تجسم بالفعل فطرت هر انساني است،خود را و نور كربلايي خود را بر جان ما مي نماياند، وقتي بفهميم حقيقت چه چيزهايي نيست و بعد جهت قلب را به سوي حقيقت بيندازيم، به خوبي احساس مي كنيم از انوار عاليه آن برخوردار مي شويم. آري؛ وقتي خواستيم راه را شروع كنيم، ابتدا با ضعف ها روبه رو مي شويم، ولي اگر مسير را درست انتخاب كنيم، آرام آرام ضعف ها برطرف و حقيقت جلوه گر مي شود. عمده درست ديدن مقصد و درست طي كردن راه است.
