حق تعالی در اولین شب جمعه ماه رجب (لیلة الرغائب) با حضور معنوی خویش در میان فرشتگان در کنار کعبه، «ناگهان پرده برمی اندازد»، «چهره نشان می دهد» و «با آدمیان، دمخور می شود». خلاصه آنکه: «شاه خوبان، منظور گدایان می گردد».
سیدمحمود طاهری
او نیز با آنکه شش ماهه بود، در جمع قافله نور جای داشت. در میان سربدارانی که دست افشان و پای کوبان به ضیافت معشوق خویش می رفتند.
تولد امام محمدتقی علیه السلام را دهم رجب نوشته اند. او را جواد لقب داده اند و این بلور واژه جواد، حداقل از تلألویی دوسویه برخوردار است.
نوربخش آسمانِ قلب و جان باشد نقی
فیض بخش عارفان و شیعیان باشد نقی
رازدار کعبه مقصود بود و شاه دین
قلزم جود و سخا، فیض نهان باشد نقی
امام باقر علیه السلام در سال 57 ه . ق، اول رجب در مدینه دیده به جهان گشود. گرچه تولد واقعی اهل بیت علیهم السلام را جز خدا کسی نمی داند.
چنان که از اخبار بر می آید، با فضیلت ترین اعمال ماه رجب، زیارت ثامن الائمه امام رضا علیه السلام است، بلکه زیارت امام رضا علیه السلام در ماه رجب از زیارت تمام
از جمله آداب ماه رجب چنان که در کتاب المراقبات آیت اللّه میرزا جواد ملکی تبریزی آمده است، گفتن این ذکر استغفار است:
1. عاقبت به خیری، عاقبتی خوش و مختوم به سعادت، از دغدغه های اصلی اهل بیت علیهم السلام و بزرگان بوده است.
اوقات نماز، از بهترین زمان های استجابت دعاهاست، آن هم در ماه رجب.
آدمیان در همت ورزی سه گونه اند: گروهی همت خویش را تنها صرف امور پست و ناچیز دنیوی و مطامع مادّی می کنند و جز آن نیز هدفی ندارند.