گابْریلا میسْتْرالْ نام مستعاری است كه یكی از برجسته ترین شاعران زن شیلی در زیر پوشش آن، سخنان موزون و دلپسند خود را به جهان ادب عرضه كرده و شهرت فراوانی به دست آورده است. خانم لوسیا گودوی آلكاواگا معروف به گابریلا میسترال، شاعر و ادیب معروف امریكای لاتین در هفتم آوریل 1889م در دهكده دور افتاده ای در شیلی و در خانواده ای فرو دست، پای به صحنه وجود گذاشت. چون در ده آنها مدرسه ای نبود، وی بدون آموزشی رسمی و مرتب، آموزش های پایه را فرا گرفت و با كوشش فراوان توانست در پایان تحصیلات خود، به مقام آموزگاری كودكان ده برسد. میسترال در این كار چنان شایستگی از خود نشان داد كه از طرف آموزش و پرورش شیلی به عنوان رایزن آموزشی برگزیده شد و از این زمان بود كه در پاسخ به تلاش های جان كاهی كه برای بهبود فرهنگ مردم ده خود انجام داده بود، به نمایندگی مردم شیلی در جامعه ملل و پس ازآن در سازمان ملل متحد برگزیده شد. با این حال، آوازه شاعری گابریلا میسترال، از شركت در یك مسابقه ادبی در سال 1913م و دریافت جایزه نخست آن آغاز گردید و تا آنجا پیش رفت كه وی را در شمار دو سه شخصیت برجسته ادبی امریكای لاتین شناختند. شعر میسترال، استوار و پرقدرت و زیباست. اما برخلاف بیشتر زنان سخن سرای امریكای جنوبی، در هیچ یك از سروده هایش، نشانه ای از شورهای سوزان جسمانی نیست، از این روست كه وی را یكی از سنگینْ سخن ترین شاعران زن قرن بیستم به شمار آورده اند. او در بسیاری از اشعارش به ستایش احساسات و عواطف مادری می پردازد و جایگاه مادر را با شیوایى خاصی تجلیل می كند. گابریلا میسترال به دلیل ویژگی های شعری خود، نه تنها در امریكای لاتین از شهرتی بی مانند برخوردار است، بلكه در سال 1945م به خاطر داستان معروف "دعا به خاطر آنها كه خودكشی كردند"، موفق به اخذ جایزه ادبی نوبل گردید. میسترال در آثار نخستین خود، از تورات و اشعار برخی از ادبا مایه گرفته بود، اما از آن پس، سبك خاص خود را بازیافت و هیجان های گوناگونی كه روحش را آشفته می ساخت، در شعر بیان می كرد؛ هیجان ناشی از عشق مادری و عشق به زادگاه، اندوه ناشی از مرگ و شفقت و احساسی كه از دیدن مردم فقیر به او دست می داد. این احساس های شخصی در آثار میسترال، غالبا جای خود را به صلح طلبی، عدالت خواهی، موضوع های عالی بشری، موضوعات تاریخی و موضوعات مربوط به آینده امریكای لاتین می داد. خانم گابریلا میسترال سرانجام در هفتم ژوئیه 1957م در 68 سالگی در نیویورك درگذشت و در شهر سانتیاگو پایتخت شیلی به خاك سپرده شد. كمتر نویسنده ای در زمان حیات، شهرت و افتخاری نظیر گابریلا میسترال به دست آورده است. مرگ او نیز تاثیر عظیمی در سراسر كشورهای اسپانیایی زبان كه اشعار ساده و خوش آهنگ او را می ستودند، برجای گذاشت.
