بعد از یك سال رَجَز خوانی آمریكا درباره عراق و تهدید به حمله به این كشور به بهانه تولید و انباشت سلاح های كشتار جمعی و علی رغم اعتراضات سراسری مردم جهان، شیطان بزرگ آمریكا به همراه استعمار پیر انگلستان در روز بیست و نهم اسفندماه 1381 ش برابر با بیستم ماه مارس 2003 م به مردم بی دفاع عراق حمله كرده و جنگ تمام عیاری را آغاز كرد. در پی این جنگ خونین، بیش از هزار موشك كروز، هزاران بمب و ده ها هزار گلوله توپ و بمب های خوشه ای بر روی مردم عراق ریخته شد و هزاران نفر از زنان، مردان و كودكان عراقی به خاك و خون غلطیدند. كشتار دوازده هزار نفر از مردم، همچنین تخریب خانه های مسكونی بی شمار، بیمارستان ها، تاسیسات اقتصادی، فرهنگی، مساجد، مجروح و معلول شدن ده ها هزار نفر و بر جای ماندن آثار زیان بار و خطرناك استفاده از سلاح های الكترومغناطیسی، شیمیایی و سایر سلاح های ممنوعه، از دیگر اثرات این حمله دهشتناك بود. سرانجام پس از سه هفته كشتار و تخریب و آواره كردن تعداد زیادی از ملت عراق توسط ارتش های متجاوز آمریكا و انگلیس، بر اساس یك توافق میان آمریكایی ها و صدام، ارتش عراق در برابر نیروهای اشغالگر تسلیم شد و این كشور در بیستم فروردین 1382 به اشغال كامل نظامیان مهاجم درآمد. اولین اقدام آمریكا پس از تسخیر كامل عراق، سرقت نفت این كشور بود و به فاصله یك هفته پس از فروپاشی رژیم صدام، وزارت جنگ آمریكا (پنتاگون) به عنوان قیم عراق به انعقاد قراردادهای كلان تحت عنوان بازسازی این كشور به شركت های وابسته به دولتمردان آمریكا اقدام كرده و مزدوران خود را برای رهبری عراق در نظر گرفتند. همچنین پس از سقوط رژیم صدام و ورود مهاجمان به پایتخت، غارت وسیع اموال دولتی و نیز موزه ملی و بزرگ عراق و هزاران قطعه ارزشمند آن با هماهنگی نیروهای اشغالگر صورت گرفت و لطمات جبران ناپذیری به فرهنگ و تمدن گذشته این كشور وارد آمد.