تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و چهارم قرآن

تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و چهارم قرآن

در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء بیست و چهارم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء بیست و چهارم قرآن کریم ما را همراهی کنید.

1. أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِى لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ: يا آن كه {از شدّت اندوه} بگويد: «اگر خداوند هدايتم كرده بود، از پرهيزكاران بودم».

✓ انسان براى نجات و رستگارى به هدايت الهى نياز دارد. «أَنَّ اللَّهَ هَدانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» {زمر، 57}

2. بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَ كُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ: بلكه تنها خدا را پرستش كن و از سپاس گزاران باش.

✓ بهترين راه تشكّر از خداوند عبادت است. «فَاعْبُدْ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ» {زمر، 66}

3. وَ قَالُواْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ: «سپاس خداوندى را كه به وعده ‏اى كه به ما داد وفا كرد و زمين را ميراث ما قرار داد. تا از بهشت هر جاى را كه بخواهيم برمى‏ گزينيم.» پس چه نيكوست پاداش اهل عمل.

✓ گفتن «الحمد للَّه» پس از دريافت نعمت، شيوه ‏ى بهشتيان است. «قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ»{زمر، 74}

4. مَا يُجَادِلُ فِى ءَايَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فىِ الْبِلَادِ: جز كسانى كه كفر ورزيدند كسى در آيات خداوند جدال و ستيزه نمى ‏كند پس تحرّک آنان در شهرها تو را نفريبد.

✓ توقع نداشته باشيد كه سخن حقّ شما را همه بپذيرند. «يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ»{غافر، 4}

5. فَادْعُواْ اللَّهَ مخُلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ: پس خدا را بخوانيد در حالى كه دين خود را براى او پيراسته كرده ‏ايد، هر چند كافران را ناخوش آيد.

✓ تنها خداوند شايسته دعا و نيايش است. «فَادْعُوا اللَّهَ» {غافر، 14}

6. يَعْلَمُ خَائنَةَ الْأَعْيُنِ‏ وَ مَا تُخفِى الصُّدُور: خداوند از خيانت چشم‏ها و آن چه دل‏ها مخفى مى ‏كنند، آگاه است.

✓ علم خداوند تنها به ظاهر نيست، او باطن را هم مى ‏داند. «خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ»{غافر، 19}

7. وَ قَالَ الَّذِى ءَامَنَ يَاقَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَاد: و كسى كه {از قوم فرعون به موسى} ايمان آورده بود گفت: «اى قوم من! از من پيروى كنيد، تا شما را به راه درست هدايت كنم».

✓ وظيفه ‏ى مؤمن، دعوت ديگران است. «وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ»  

✓ در دعوت مردم، گاهى بايد يک تنه به پاخاست و منتظر ديگران نبود. «قالَ الَّذِي آمَنَ» {غافر، 38}

8. وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُم إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ: و پروردگارتان گفت: «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم. همانا كسانى كه از عبادت من سر باز زده و تكبّر مى ‏ورزند به زودى با سرافكندگى به جهنّم وارد مى ‏شوند».

✓ خداوند، از ما خواسته كه به درگاه او دعا كنيم. «قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي»

✓ در دعا فقط خدا را بخوانيم، نه خدا و ديگران را در كنار هم. «ادْعُونِي»

✓ اگر دعايى مستجاب نشد لا بد به سود ما نبوده است، چون فرمود: «أَسْتَجِبْ لَكُمْ» آنچه را به نفع شما باشد مستجاب مى ‏كنم.{غافر، 60}

9. هُوَ الْحَىُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مخُلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ‏ الْعَالَمِينَ‌: اوست زنده ‏اى كه جز او معبودى نيست، پس او را در حالى كه دين را براى او خالص نموده ‏ا يد بخوانيد. سپاس براى خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.

✓ حياتِ واقعى از آنِ خداست. «هُوَ الْحَيُّ» {حيات ديگران، محدود و فانى و وابسته است}.

✓ اگر جز او معبودى نيست، پس تنها او را پرستش كنيم. «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ»

✓ از آداب دعا ستايش پروردگار است. «فَادْعُوهُ ... الْحَمْدُ لِلَّهِ» {غافر، 65}

10. اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِترَكَبُواْ مِنْهَا وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ: خداوند است كه براى شما چهار پايان را قرار داد تا از آنها سوارى بگيريد و از آنها بخوريد.

✓ اگر چهار پايان رام نبودند زندگى بشر فلج بود. با اين كه قدرتشان از ما بيشتر است ولى خداوند آنها را براى ما رام كرد. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعامَ لِتَرْكَبُوا» {غافر، 79}

جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.