در یکم تیرماه 1360، تأسیس سازمان تبلیغات اسلامی به فرمان امام خمینی (ره) صادر شد. سازمانی که همچنان که از اسمش پیداست، باید آموزه های دینی را تبلیغ کند. در این میان ممکن است عده ای آن زمان برایشان سؤال شده باشد ما که بحمدلله مسلمانیم دیگر چه نیازی هست که سازمانی تحت عنوان تبلیغات اسلامی باشد؟ دقیقاً مثل قضیه رای دادن به جمهوری اسلامی، که عده ای فکر می کردند ما که برای احیای حکومت اسلامی قیام کرده ایم، دیگر چه نیازی به رأی گیری است.
در زمینه مطلب فوق باید به دو نکته اشاره کرد:
نکته اول: اگر چه همه افراد جامعه اسلامی باید آموزه های دینی را به سهم خود تبلیغ کنند، اما کار سازمان تبلیغات اسلامی و مانند آن، تبلیغ آموزه های دینی بصورت تخصصی و کارآمدتر است. از این رو سازمان تبلیغات اسلامی با گسیل طلاب و روحانیون به عنوان نگهبان مرزهای عقیدتی شیعیان و مسلمانان[1] به سراسر کشور، و فعالیت های دیگر، فعالیت های تبلیغ دینی را از لحاظ کمی و کیفی رصد می کند. امری که طبیعتاً از عهده دیگر سازمان ها برنمی آید.
نکته دوم: چه بسا پیگیری یک امری در یک زمانی بخاطر عواملی، چندان لازم نباشد، اما به مرور زمان، ارزش واقعی خود را نشان می دهد. سازمان تبلیغات اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نیست. شاید تشکیل سازمان تبلیغات اسلامی به خاطر جو انقلابی و اسلامی تر سال های ابتدای پیروزی انقلاب، چندان لازم به نظر نمی رسید، اما با گذشت زمان، لزوم آن بیشتر احساس خواهد شد.
پی نوشت:
1ــ امام صادق(علیه السلام): «علماى شيعيان ما مرزبانانى (مرابطون)هستند كه در سوى ديگر آن ابليس و دار و دسته اش هستند. اينان مانع از شياطين مى شوند كه به ضعفاى شيعيان ما حمله كنند، و از اينكه ابليس و پيروان ناصبى اش بر آنان مسلّط شوند.» [تصنيف غررالحكم و درر الكلم، 278].
مطالب مرتبط:
تأسیس "سازمان تبلیغات اسلامی" به فرمان "حضرت امام خمینی"(ره) (1360ش)
مطالب مرتبط
