شهید احمدرضا ربانی در سال ۱۳۴۳هجری شمسی در خانواده ای روحانی دیده به جهان هستی گشود. تحصیلات ابتدایی را در یکی از مدارس مذهبی اصفهان گذراند و به دنبال اوج گیری مبارزات انقلابی، احمدرضا با این که نوجوانی بیش نبود، با الهام از تعالیم اسلامی که از خانواده اش آموخته بود، شروع به فعالیت کرد. بعد از پیروزی انقلاب شکوه مند اسلامی به عضویت کمیته مرکزی اصفهان درآمد و پس از چند ماه به تهران رفت و لباس سبز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بر تن نمود. در آنجا دوره های مختلف آموزش نظامی را در چند پادگان گذراند و پس از چند ماهی در پی فرمان امام (ره) برای سرکوبی ضد انقلابیون، به استان کردستان اعزام شد. او در شهرهای مختلف کردستان، همراه با دیگر برادران رزمنده به سرکوبی مهاجمین پرداخت و پس از چند ماه کوشش بی دریغ در منطقه کردستان به اصفهان بازگشت و در مدتی کوتاه به آموزش کاراته پرداخت. ربانی در اوایل تابستان سال ۱۳۵۹ه.ش برای بار دوم عازم کردستان شد و در شهر دیوان دره که همواره مورد هجوم مهاجمین و گروهک های آمریکایی بود، به پاک سازی ضد انقلابیون پرداخت و یک بار نیز در راه سنندج - دیوان دره در تیررس دشمن قرار گرفت و از ناحیه سر به شدت مجروح و در بیمارستان بستری شد. احمدرضا در مهرماه سال ۱۳۵۹ه.ش به شهر خود اصفهان بازگشت و بنا به فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر آموزش های نظامی، مسئولیت بسیج چند مسجد از جمله مسجد جامع این شهر را بر عهده گرفت و شروع به آموزش نظامی کرد. با آغاز جنگ تحمیلی، او نیز عازم جبهه شد و در شهر آبادان به همراه برادران سپاه پاسداران زاهدان به ستیز با دشمن پرداخت. احمدرضا پس از ۲ سال مبارزه، در پی به هلاکت رساندن گروهی از بعثیان در تاریخ نهم آبان ماه سال ۱۳۵۹ ه.ش در سن شانزده سالگی در ذوالفقاریه آبادان شربت شیرین شهادت را نوشید.
