در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری امریكا در سال 1972م، افرادی از حزب جمهوری خواه وارد ستاد مركزی انتخابات حزب رقیب یعنی حزب دموكرات در ساختمان هتل واتِرْگِیت واشینگتن شدند. این افراد علاوه بر سرقت بخشی از اسناد و مدارك، در این محل، میكروفون های مخفی را برای استراق سمع كار گذاشتند. این ماجرا پس از پیروزی نیكسون در انتخابات سال 1972م از طرف دو روزنامه نگار امریكایى كشف و جریان آن در روزنامه واشنگتُن پُسْتْ منتشر شد. كار به كنگره و دیوان عالی كشور كشید و نیكسون در برابر اتهامات وارده مبنی بر اطلاع از این كار و صدور مجوز آن، نقش خود را در این ماجرا به كلی انكار كرد. وی حتی كسانی را كه متهم به شركت دراین قضیه شده بودند از مقامات خود منفصل نمود، ولی مقامات بركنار شده، در جریان رسیدگی به این ماجرا در كنگره و مراجع قضایى شواهد غیرقابل انكاری از دخالت و اطلاع شخص رئیس جمهور در این قضیه ارائه دادند. نیكسون سرانجام اعتراف كرد كه از داستان واترگیتْ اطلاع داشته و چون در خطر استیضاح و بركناری از مقام ریاست جمهوری قرار گرفت، پیش دستی كرد و در روز هشتم اوت 1974م به عنوان اولین رئیس جمهور در تاریخ امریكا، از مقام خود استعفا داد. پس از وی، جرالْدْ فورْدْ معاون نیكسون، تا پایان دوران چهار ساله ریاست جمهوری، جانشین او شد. اولین اقدام فورد در مقام ریاست جمهوری، عفو نیكسون و صدور دستور منع تعقیب وی بود كه بدین وسیله، نیكسون را از مجازات رهایی بخشید. در دو سال زمام داری فورد، سایه واترگیت بر سر حكومت او و حزب جمهوری خواه امریكا سنگینی می كرد و همین ماجرا و خاطرات تلخی كه مردم امریكا از آن داشتند باعث شكست سنگین آنان در انتخابات ریاست جمهوری سال 1976م گردید.
مطالب مرتبط
