راه ازدیاد نعمات در حدیث امام رضا علیه السلام
در این بخش از ضیاءالصالحین راه زیاد شدن نعمتهای خداوند را طبق آیات قرآن و احادیث معصومین علیهم السلام بررسی می کنیم. با ما همراه باشید تا در مورد راه ازدیاد نعمات در حدیث امام رضا علیه السلام بیشتر بخوانید.
رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ مُوسی الِّرضا عَلَیهِما السَّلامُ قالَ: یاعَلیُّ! اَحسِنوُا جِوارَ النِّعَمِ فَاِنَّها وَحشِیَّةٌ وَ مَا نَأَت عَن قَومٍ فَعَادَت اِلَیهِم ترجمه حدیث: علی بن شعیب می گوید: بر ابی الحسن الرضا علیه السلام وارد شدم. حضرت به من فرمودند: ای علی! مصاحبت نسبت به نعمتها را نیکو بدارید، چون نعمتها وحشی هستند و فرار می کنند و این طور نیست که هر نعمتی اگر از دست قومی رفت، به سوی آنان برگردد.
شرح حدیث: انسان قدر نعمتهای الهی را بداند، زیرا همیشه در دست او نیست، بلکه مانند حیوانات وحشی یک مرتبه فرار کرده و از دست او می رود. معلوم نیست که اگر نعمتها از دست انسان فرار کرد، دوباره آن را به چنگ می آورد یا نه؟ اگر هم بتواند به چنگ آورد، با زحمت و مشقّت فراوان است. حالا صحبت در این است که انسان برای باقی ماندن نعمتهای الهی در دست خودش و چگونگی افزایش نعمتها یعنی بقا و ازدیاد نعمتهای الهی چه بکند؟ هر دو آنها ریشه در یک چیز دارد و آن هم شکر نعمت است.
حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: نیکو بشمارید. چگونه؟ شکر نعمت را به جا آورید و الّا آن نعمتها از دست فرار می کند. پس تو قابل نبودی که این نعمتها را به تو بدهیم، زیرا بقا و ازدیاد نعمت، بستگی به شکر دارد.
شکر هم بر سه قسم است: قلبی، لفظی و عملی. قلبی: یعنی بفهمی خدا به تو نعمت را داده است. لفظی: ستایش و حمد الهی را به جا آوری و عملی: در راه رضای خداوند مصرف کنی نه در راه حرام. یعنی از علم و مال و مقام و... به حدّ توان و استطاعت خود در راه خدمت به بندگان خداوند استفاده کنیم. خداوند در قرآن می فرماید: "لَئِن شَکَرتُم لَأزیِدَنَّکُم وَ لَئِن کَفَرتُم إنَّ عَذَابِی لَشَدیِدٌ " اگر شکر کنید، برنعمتهای شما می افزایم و اگر کفران کنید به عذاب شدید گرفتار می کنم.
برگرفته از بیانات مرحوم آیت الله آقا مجتبی تهرانی (ره)
مطالب مرتبط
