ژولْیوس اُوپِرْتْ، خاورشناس معروف آلمانی و بنیان گذار علم آسورشناسی، در نهم ژوئیه 1825م در هامبورگ آلمان به دنیا آمد. او تحصیلات مقدماتی و تکمیلی خود را در آلمان، سوئیس و فرانسه گذراند و در رشته زبان شناسی و باستان شناسی به تحقیق و مطالعه پرداخت. اوپرت هم چنین زبان های فارسی، عربی، عبری و سانسکریت را آموخت. وی مقاله ای درباره سیستم صوتی زبان هخامنشی ارائه نمود که در آن، روش ادا کردن حروف صدادار در زبان فرس قدیم را بیان کرد. مطالعه و ترجمه کتیبه های میخی زمان داریوش هخامنشی که به سه زبان فرس هخامنشی، آشوری یا سامی و تورانی بود، از دیگر فعالیت های اوپرت به شمار می رود. از این رو، کرسی استادی آسورشناسی در فرانسه را برعهده گرفت و با تلاش های وسیع وی در این رشته، به عنوان جامع علوم و بنیان گذار آسورشناسی در جهان معرفی شد. در کنار تدریس، مطالعات حضوری در کاوش های باستان شناسی به اوپرت امکان داد تا بتواند نقشه شهر بابل قدیم در بین النّهرین را برطبق اصول فنی و علمی رسم کند. هرچند در این میان، کتابخانه بزرگی حاوی لوحه های به خط میخی کشف شد که سر از موزه های اروپا و به ویژه انگلستان درآورد. پروفسور اوپرت بالغ بر هشتاد اثر از خود به یادگار گذاشت که در موضوع آسورشناسی، کتیبه و نیز زبان های باستانی، تاریخ نگاری و نژادشناسی بوده است. وی در سال 1881م مجله آسورشناسی را در پاریس تأسیس کرد و مقالات تتبُّعی قابل ملاحظه ای در آن نگاشت که مورد توجه و استفاده اهل علم در اروپا و امریکا قرار گرفت. پروفسور ژولیوس اوپرت سرانجام در 21 اوت 1905م در هشتاد سالگی در پاریس درگذشت.
مطالب مرتبط
