شراب [1]
مسأله: آشاميدن شراب، حرام، و از بزرگ ترين گناهان است و اگر كسى آن را حلال بداند در صورتى كه ملتفت باشد كه لازمه حلال دانستن آن تكذيب خدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم مى باشد، كافر است.[2]
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره شراب ده نفر را لعنت نموده است: 1. غرس كننده درخت آن 2. حافظ آن 3. فشار دهنده آن 4. خورنده آن 5. ساقى آن 6. حامل آن 7. كسى كه به سوى او حمل مى شود 8. فروشنده آن 9. خريدار آن 10. خورنده قيمت آن.[3]
مسأله: هر مسكرى جامد باشد يا مايع حكم شراب را دارد.[4]
مسأله: فقاع در صورتى كه داراى جوشش باشد از محرمات است اگرچه مسكر نباشد و فقاع شرابى است كه از جو گرفته مى شود.[5]
مسأله: آبى كه به دستور طبيب از جو مى گيرند و به آن ماء الشعير مى گويند پاك و حلال است.[6]
مسأله: مخمر آب جو كه به صورت گَردى است كه مصرف طبى دارد، نه مسكر است نه مايع، پاك و حلال است.[7]
مسأله: خوردن در سر سفره اى كه روى آن شراب و مسكرات ديگر باشد، حرام است.[8]
مسأله: مُسكر يعنى چيزى كه نوشيدن و خوردنش مستى بياورد، مانند شراب، فقاع، بنگ و حشيش كه به دليل مست كننده بودن حرام است.
خوردن هر مسكرى حرام است از انگور باشد يا جو يا خرما و ... جامد باشد يا مايع، در شب عروسى باشد يا غير آن.
مسأله: اگر الكل را رقيق كنند و مستى آور باشد، حرام است.
پرسش: چرا اسلام كم خوردن شراب مثل يك قاشق كه براى بدن ضرر ندارد و عقل را ضايع نمى كند را حرام مى داند؟
پاسخ: ملاك در اين حكم تنها ضرر نيست.[9]
آب انگورى كه جوش آمده
مسأله: آب انگورى كه خود به خود جوش آيد فقط به سركه شدن پاك و حلال مى شود و آب انگورى كه با پخته شدن به جوش آمده با كم شدن دو قسمت آن به وسيله جوشيدن حلال مى شود.[10]
مسأله: خوردن آب انگورى كه جوش آمده پيش از آن كه دو قسمت آن كم شود حرام است.[11]
مسأله: اگر در يك خوشه غوره يك دانه يا دو دانه انگور باشد چنانچه به آبى كه از آن گرفته مى شود آب غوره بگويند و اثرى از شيرينى در آن نباشد و بجوشد پاك و خوردن آن حلال است.[12]
مسأله: چيزى كه معلوم نيست غوره است يا انگور اگر جوش بيايد حرام نمى شود.[13]
مسأله: اگر آب انگور با آب مخلوط شود سپس بجوشد و دو سوم آن تبخير شود، در حلال بودن آن اشكال است مگر اين كه دو سوم آب انگور از بين رفته باشد.[14]
مسأله: اشكالى ندارد كه قبل از جوشيدن دو سوم آب انگور، چيزى مانند سيب و گلابى در آب انگور ريخته شود و در آن بپزد تا دو سوم آن از بين برود.[15]
مسأله: خرما و مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش بيايند، پاك و خوردن آن حلال است.[16]
پرسش: خوردن پلويى كه كشمش يا خرماى جوشيده در آن استفاده شده چه حكمى دارد؟
پاسخ: همه مراجع به جز بهجت: اشكال ندارد.[17]
بهجت: كشمش را اگر همراه غذا مثل برنج بپزند يا سرخ كنند، احتياط واجب آن است كه از آن پرهيز شود.[18]
خلاصه اين كه انگور سه مرحله دارد، 1. غوره 2. انگور 3. كشمش. آنچه نوشيدنش از نظر مراجع حرام است آب انگور جوشيده شده است نه آب غوره و كشمش پخته.
مسأله: آب انگور در صورتى كه خود به خود بجوشد يا بوسيله آتش بجوش آيد، حرام مى شود.[19]
مسأله: آب انگور در صورتى كه خود به خود جوش آمده باشد فقط به سركه شدن حلال مى شود.
مسأله: آب انگورى كه به وسيله آتش جوش آمده پيش از آن كه ثلثان شود يعنى دو قسمت آن كم شود و يك قسمت آن بماند نجس نيست، ولى خوردن آن حرام است.[20]
مسأله: ظاهر آن است كه آبى كه درون حبّه انگور است در حكم آب انگور مى باشد؛ پس اگر خود به خود يا بوسيله آتش بجوشد حرام مى باشد البته تا زمانى كه جوشش آن، احراز نشود حكم به حرمت آن نمى شود. پس اگر يك حبّه انگور به درون ديگى كه مى جوشد، بيفتد و در آب جوشان، بالا و پايين رود تا وقتى كه جوشش آن معلوم نشود حرام نمى باشد و مجرد آنچه ذكر شد، موجب جوشيدن درون حبّه نمى باشد.[21]
پرسش: آيا سركه همانند انگور است كه هنگام جوشيدن بايد دو سوم آن كم شود يا سركه جوشيده اشكالى ندارد؟
پاسخ: سركه حكم انگور را ندارد و پس از جوشيدن حرام نمى شود.[22]
--------------------------------
[1] توضيح المسائل مراجع، م 2633
[2] توضيح المسائل مراجع، م 2633
[3] تحريرالوسيله، ج 3، ص 291، م 15
[4] تحريرالوسيله، ج 3، ص 291، م 16
[5] تحريرالوسيله، ج 3، ص 291، م 18
[6] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 89، م 115
[7] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 90، ذيل مسأله 115
[8] تحريرالوسيله، ج 3، ص 301، م 37؛ توضيح المسائل مراجع، م 2634
[9] توضيح المسائل امام خمينى( ره)، م 2081
[10] توضيح المسائل مراجع، ج 1، م 113 و 202؛ رساله نوين، ج 3، 217
[11] توضيح المسائل مراجع، ج 1، م 202
[12] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 123، م 203
[13] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 124، م 204
[14] تحريرالوسيله، ج 3، ص 295، م 24
[15] تحريرالوسيله، ج 3، ص 295؛ رساله نوين، ج 3، ص 220
[16] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 89، م 114
[17] توضيح المسائل مراجع، م 114
[18] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 89، ذيل مسأله 114
[19] تحريرالوسيله، ج 2، كتاب الاطعمة و الاشربة، القول فى غير الحيوان، م 19
[20] توضيح المسائل مراجع، م 202
[21] تحريرالوسيله، ج 2، كتاب الاطعمة و الاشربة، القول فى غير الحيوان، م 20
[22] استفتائات سبحانى، ص 45.
