عالَم امام زمان (علیه اسلام) یا اوضاع عالم، پس از ظهور
آخرین نكتهاى كه مىخواهم بحث كنم این است كه شرایط ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) چیست كه اینقدر باید روى آن وقت گذاشت. مثالى مىزنم: شما ببینید كه عرفا اینقدر سختى مىكشند كه حالشان، حال توحیدى شود. حال توحیدى حال عجیبى است؛ یعنى ابزارهاى دنیا برایش ساده و سهل مىشود. مثلًا در مورد رزق مىداند كه رزّاق، خداست. تلاشش را مىكند ولى دنبال رزق نمىدود، قدرت به دست مىآورد ولى امید به قدرتش ندارد .... اینها یك حال معنوى فردى است. چرا به این حالت رسیده است؟ چون قلبش توحیدى شده است. عالَم امامزمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) كه
مبانى معرفتى مهدویت، ص: 111
نور امام در آن عالَم مىآید، عالم دیگرى است. الآن نصف بیشتر مشكلات ما مگر جز ایناست كه عدهاى را حرص گرفته و به جاى اینكه با یك درآمد ساده و یك خانه مكفى بسازند، با چند تا حقوق و چند تا خانه بهسر مىبرند؟ و نتیجهاش هم این مىشود كه مىبینیم بعضى از جوانها خانه ندارند. همانطور كه براى قلب توحیدى شده، ابزارهاى دنیا ساده مىشود و دیگر حرص و ولع در آن قلب جایى ندارد، در جامعه توحیدى امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف)، حالت جامعه، مثل حالت قلبِ یك عارف كامل مىشود. همچنان كه ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشريف) در قلب عارف یكى از مراتب ظهور آن حضرت است، ظهور آن حضرت هم در جامعه شایسته ظهور حضرت یكى از مراتب ظهور آن حضرت است.
در رابطه با ظهور آن حضرت در قلب عارف، جناب حافظ در تنها غزلى كه نام حضرتمهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) را برده است، مىگوید:
بیا كه رایت منصورِ پادشاه رسید
نویدفتح وبشارتبهمهر وماهرسید
جمال بخت زروى ظفر نقاب انداخت
كمال عدل به فریادِ دادخواه رسید
یعنى حالا كه قلب آماده شد كه آن حضرت در آن ظهور كند، حجاب عقب رفت و عدل مهدى (علیه اسلام) به فریاد دل عارف رسید.
سپهرْ دورخوشاكنونكند، كهماهآمد
جهانبه كامدلاكنونرسد، كه شاهرسید
چون آرزوى دل هر عارف باللّهى همین ظهور است، و لذا دیگر هستى مسیرش، مسیر خوشى خواهد بود.
ز قاطعانطریق اینزمانشوندایمن
قوافل دل ودانش، كه مرد راه رسید
مبانى معرفتى مهدویت، ص: 112
دیگر با ظهور نور مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) در دل عارف، شیاطین كه دزدان راهزن و قاطعان طریقاند، از صحنه خارج خواهند شد.
عزیز مصر بهرغم برادران غیور
ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید
تلاش میلهاى شیطانى كه مانع ظهور حضرت بر قلبها بود، از قعر چاه بیرون آمد، همه حیلهها خنثى شد و آن عزیز ظهور كرد.
كجاست صوفى دجّالْ فعلِ ملحد شكل
بگو بسوز كه مهدى دینپناه رسید
دیگر در این حالت همه افكار غلطِ به ظاهر دینى و همه عقاید باطلِ در لباس دین بر باد رفت، چون نور مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) كه نمایش كامل دین و دیندارى است تجلّى یافت.
صبا بگو كه چه ها برسرم در این غم عشق
زآتش دل سوزان و دود آه رسید
یعنى ارزان نبود این ظهور، بسیار در آتش فراق سوختم تا چنین ظهورى واقع شد.
زشوق روىتوشاهابدین اسیرِفراق
همان رسید كز آتش به برگ كاه رسید
همه هستىام سوخت تا تو را یافتم، در اسارت فراق تو سعى كردم جز به فكر تو به فكر هیچ چیز نباشم تا این دیدار حاصل شد.
مرو بخواب كه حافظ به بارگاه قبول
ز وِرد نیم شب و درس صبحگاه رسید
جامعهاى هم كه شایسته این حالات شود، شایسته ظهور «مهدى دینپناه» خواهد شد. إنشاءالله
مبانى معرفتى مهدویت، ص: 113
