دعای هر شب دهه آخر رمضان
دعای هر شب دهه آخر رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الخامس و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الحادي و العشرين منه و في يومها
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و پنجم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و یکم ماه:
وَ مِنَ الزِّيَادَاتِ مَا يَتَكَرَّرُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ فَمِنْ ذَلِكَ مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي مُحَمَّدٍ هَارُونَ بْنِ مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُرَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع
در حديثى آمده است كه امام صادق-عليه السّلام-
أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ
در تمام شبهاى دهه‌ى آخر ماه رمضان اين دعا را مى‌خواند:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ)[سوره البقره، آیه 185]
خداوندا، در كتابى كه فروفرستاده‌اى، فرموده‌اى: «ماه رمضان، ماهى است كه در آن قرآن براى هدايت مردم و به‌عنوان نشانه‌هاى روشن از هدايت و جداسازى [حقّ از باطل] فروفرستاده شده است.»
فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
و با فروفرستادن قرآن، حرمت ماه رمضان را بزرگ داشته و آن را به شب قدر اختصاص دادى و شب قدر را بهتر از هزار ماه قرار دادى.
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ
خدايا، اين روزهاى ماه رمضان است كه سپرى گرديد و شبهاى آنكه به سر آمد
يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
و-اى معبود من-وضع من در رابطه با اين ماه، به جايى رسيده كه خود آگاه‌تر و از همه‌ى مردم شمارنده‌ترى.
فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلَائِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
پس به آنچه فرشتگان مقرّب درگاه و پيامبران فرستاده‌شده و بندگان شايسته‌ات درخواست نموده‌اند،
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
از تو خواستارم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و مرا از آتش جهنّم آزاد كنى و به رحمت خود در بهشت وارد سازى
وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي
و به گذشت و بزرگوارى‌ات بر من تفضّل كنى و تقرّبم را بپذيرى و دعايم را اجابت كنى
وَ تَمُنَّ عَلَيَّ بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
و در روز بيم از تمام گرفتارى‌هايى كه براى روز قيامت فراهم آورده‌اى، ايمنى خود را بر من ارزانى دارى.
إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلَالِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ
معبودا، و به روى [اسما و صفات، يا ذات]باكرامت و به شكوه بزرگت پناه مى‌برم از اينكه روزها و شبهاى ماه رمضان به‌سر آيد
وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي
در حالى كه پيامد سوء يا گناهى داشته باشم كه مرا بدان كيفر دهى يا خطايى كه بخواهى در برابر آن از من قصاص بكشى و نيامرزيده باشى.
سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِذْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
سرور من سرور من سرور من، اى خدايى كه معبودى جز تو نيست، از تو درخواست مى‌كنم، زيرا معبودى جز تو وجود ندارد،
إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًى وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي
اگر در اين ماه از من خشنود گرديده‌اى، بر خشنودى‌ات ازمن بيفزا؛ و اگر از من خرسند نگرديده‌اى، از هم‌اكنون از من خرسند شو،
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ)[ سوره الاخلاص، آیات 3-4]
اى مهربانترين مهربانان. اى خدا اى بى‌همتا اى بى‌نياز اى خدايى كه نه زاده‌اى و نه زاده شده‌اى و هيچ همتايى براى تو وجود ندارد.
وَ أَكْثِرْ أَنْ تَقُولَ
نيز اين دعا را بسيار تكرار كن:
أَيْ [يَا] مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكَرْبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
اى نرم‌كننده‌ى آهن براى حضرت داوود-درود بر او-، اى بركنارزننده‌ى رنجورى و اندوه‌هاى بزرگ از حضرت ايوب-درود بر او-،
أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
اى گشاينده‌ى دلگيرى حضرت يعقوب-درود بر او-، اى برطرف‌كننده‌ى غم حضرت يوسف-درود بر او-،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
بر محمّد و آل محمّد درود فرست، همان گونه كه خود شايسته‌ى آنى كه بر همه‌ى آنان درود فرستى
وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ [أَهْلٌ] وَ لَا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ
و آنچه زيبنده‌ى آنى با من كن و آنچه من سزاوار آنم با من مكن.
دعای هر شب دهه آخر رمضان
اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ سيد بن طاوس در اقبال از ابن ابى عمير از مرازم نقل كرده كه حضرت صادق عليه السلام در هر شب از دهه آخر مى خواند
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ
اى خدا تو كه در كتاب آسمانى خود فرمودى ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت مردم و حجت و برهان و فرق ميان حق و باطل نازل گرديد
فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
پس احترام اين ماه را بواسطه نزول قرآن به عظمتت ياد كردى و شب قدر را به آن مخصوص فرمودى و مقام آن شب را بهتر از هزار ماه قرار دادى
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ
اى خدا اينك روزهاى ماه رمضان منقضى مى شود و شبهاى آن در مى گذرد
وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
و حال مرا چگونه در اين ماه گذشت تو بهتر از من مى دانى و به شمار اعمالم از همه خلق آگاه ترى
فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
پس من از تو درخواست مى كنم به آنچه ملائكه مقرب و پيمبران مرسل و بندگان شايسته تو از تو درخواست كردند
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
كه بر محمد و آل محمد رحمت فرستى و مرا هم گردن از زنجير آتش دوزخ برهان و به بهشت رحمتت به كرم داخل گردان
وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي
و بر من به عفو و كرمت تفضل فرما و تقرب و توسلم را به درگاهت بپذير و دعايم را مستجاب كن
وَ تَمُنَّ عَلَيَّ (إِلَيَّ) بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
و در آن روز سخت بر خوف و هراس قيامت مرا از هول وحشت كه در آن روز سخت بر بدكاران مهيا ساختهاى منت گذار و ايمن گردان
إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلاَلِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ
و من به ذات بزرگوارت و به جلال عظمتت پناه مى برم كه روز و شبهاى ماه مبارك بگذرد
وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي
و هنوز بر من از عصيانت جرم و گناهى باقى باشد كه مرا به آن گناه مؤاخذه كنى يا خطايى كرده باشم كه نبخشى و خواهى كه از من انتقام آن كشى
سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِذْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
اى سيد و مولاى من اى آقاى من از تو اى خدايى كه جز تو در عالم هستى خدايى نيست
إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي
مسئلت مى كنم به حق اينكه يگانه و بى شريكى كه اگر در اين ماه از من راضى شده اى بر رضا و خوشنوديت بيفزا و اگر تا حال از من راضى نشده اى پس همين ساعت از من راضى شو
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ
اى مهربانترين مهربانان عالم اى خدا اى ذات يكتا اى غنى بالذات
يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
اى آنكه نه فرزند كسى و نه كس فرزند تو و نه مثل و مانند توست.
و بسيار بگو
يَا مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
اى خدايى كه آهن را به دست داود عليه السلام نرم كردى اى آنكه درد و رنجهاى عظيم را از ايوب عليه السلام برطرف كردى
أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
اى نشاط بخش دل اندوهناك يعقوب عليه السلام اى شاد كن خاطر غمگين يوسف عليه السلام
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
بر محمد و آلش جميعا رحمت فرست بدان رحمت كه شايسته اعطاى توست
وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ
و با من آن كن كه تو را شايسته است نه آنچه مرا سزاوار است.
دعای هر شب دهه آخر رمضان (بلدالامین)
لنتبع ذلك بِمَا ذَكَرَهُ اَلسَّيِّدُ اِبْنُ بَاقِي رَحِمَهُ اَللَّهُ فِي إِخْتِيَارِهِ مِنْ أَدْعِيَةِ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِيرِ أَيْضاً
به دنبال آن، دعایی که سيد بن باقى رحمه الله در اختیارش از دعاهای دهه آخر ماه رمضان نقل كرده و مى خوانیم
وَ يَقُولُ هَذَا اَلدُّعَاءَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنَ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِيرِ اَلْعَاشِرَةَ
و در هر شب از دهه آخر ماه رمضان این دعا را می خوانی:
اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مُنْزِلَ اَلْقُرْآنِ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ قَدْ تَصَرَّمَ أَيْ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِوَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ
أَنْ يَطْلُعَ اَلْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ أَوْ يَخْرُجَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَكَ عِنْدِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِيدُ
أَنْ تُعَذِّبَنِي بِهِ يَوْمَ أَلْقَاكَ إِلاَّ غَفَرْتَهُ لِي بِرَحْمَتِكَ وَ جُودِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ
اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَ أَكْثِرْ وَ أَنْتَ قَائِمٌ وَ قَاعِدٌ
وَ رَاكِعٌ وَ سَاجِدٌ مِنْ قَوْلِكَ يَا مُدَبِّرَ اَلْأُمُورِ يَا بَاعِثَ مَنْ فِي اَلْقُبُورِ يَا مُجْرِيَ اَلْبُحُورِ
يَا مُلَيِّنَ اَلْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اِفْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ
حَتَّى يَنْقَطِعَ اَلنَّفَسُ.
تا زمانیکه نفس قطع شود.
مطالب مرتبط و پیشنهادی :
ویژه نامه ضیافت الله (ماه مبارک رمضان)
ویژه نامه احکام روزه و روزه داری
مجموعه استیکر ماه رمضان (ایام و مناسبتها)
دعاهای تصویری روزانه ماه مبارک رمضان
ویژه نامه پیام ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان
افزودن دیدگاه جدید