فضایل امام علی علیه السلام از زبان اندیشمندان غیرمسلمان/ بخش دوم

فضایل امام علی علیه السلام از زبان اندیشمندان غیرمسلمان/ بخش دوم

بخش دوم از مقاله فضایل امام علی علیه السلام از زبان اندیشمندان غیرمسلمان از دریای بیکران فضایل آن حضرت در این نوشتار تقدیم حضورتان می گردد...

حضرت علی (علیه السلام) شخصیتی بزرگ و بی بدیل است که در طول تاریخ همواره مورد مدح و ستایش بزرگان قرار گرفته و حتی  کسانی که به امامت علی (علیه السلام) باور ندارند نیز ، او را در نوع خود یگانه و بی نظیر می دانند.

مراجعه به بخش اول مقاله حاضر

فضایل امام علی علیه السلام از زبان اندیشمندان غیرمسلمان - 2

در این مقاله فضایل امام علی (علیه السلام) در دو بخش از زبان اندیشمندان غیرمسلمان مورد بررسی قرار می گیرد.

17. سلطنت بردل ها

«جرج جرادق»: «ای دنیا چه می شود اگر تمام نیروهای خود را فشرده سازی، و در هر زمان مردی چون علی را، با خرد و قلب و زبان و ذوالفقارش بیاوری. اگر چه علی (علیه السلام) چون امویان بر مردم حکومت نکرد و رسالتش برای چنان حکومتی نبود، اما حکومت بر دل های مردم پاک سیرت را از دست نداد. ویژگی هایی که او به عنوان یک انسان نمونه و والا داشت، این شایستگی را به وی داد که بر دل ها سلطنت کند».[1]

18. شهید بزرگوار

«جرج جرداق» ادیب و نویسنده مشهور لبنانی گوید: «علاقه علی (علیه السلام) نسبت به مردم، و محبت و دوستی مردم نسبت به علی (علیه السلام)، گواه آن است که بزرگوار حقیقی، کسی است که دوستدار نیکی باشد و در راه آن شهید شود، علی (علیه السلام) همان شهید بزرگوار است».[2]

19. کوه استوار

جرج جرداق: «آری علی (علیه السلام) در گذرگاه تاریخ به عنوان امام حق و نیکی، همانند کوهی استوار قرار گرفته، به گونه ای که حوادث کوبنده و بادهای سخت، آن را متزلزل نمی کند. آنان که با علی بن ابی طالب (علیهما السلام) دشمنی می کردند هم خود گمراه شدند و هم دیگران را گمراه ساختند و سرانجام سربه زیر خاک فرو بردند و خاموش شدند و از آن ها نام و نشانی، جز لعن و نفرین اسنان های آگاه باقی نماند.

وجدان پاک انسان ها، آن ها را از بین رفته و ذلیل می شمارد، اگر گناه و زشتی و تبه کاری، در پیشگاه وجدان انسان، ارزش داشته باشد آن ها هم ارزشی دارند».[3]

20. علی (علیه السلام) شعله های فروزان در دل ها

«جرج جرداق»: «علی بن ابی طالب (علیهما السلام) شعله های فروزان در دل ها، و حرارتی نیرو بخش در جان ها، و منطقی شفابخش در عقل ها است. او مستند شناخته و معتقد است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) اسلام وصیت کرده، و حتی از صحابه، قلم و دوات خواسته که حضرت علی (علیه السلام) را به جانشینی خود کتباً منصوب کند. «ولتر» از اجرا نشدن این وضعیت متأسف است و می گوید: آخرین اراده پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اجرا نشد»، زیرا او علی (علیه السلام) را به جانشینی خود منصوب کرده بود، و حال آن که پس از مرگش، عده ای ابوبکر را برگزیدند».[4]

21. یگانه نسخه عالم

«شبلی شمیل» از پیشتازان مکتب مادیگری می گوید: «امام علی ابن ابی طالب (علیهما السلام) بزرگ بزرگان، یگانه نسخه ای است که نه شرق و نه غرب، نه در گذشته و نه در امروز صورتی مطابق این نسخه ندیده است».[5]

22. همانند پیامبران (علیهم السلام)

«جبران خلیل جبران» یکی از بزرگترین نویسندگان و متفکران مسیحی عرب می گوید: «من معتقدم که فرزند ابوطالب نخستین عرب بود که با روح کلی، رابطه برقرار کرد. او نخستین شخصیت از عرب بود که لبانش نغمه روح کلی را در گوش مردمی طنین انداز نمود که پیش از او نشنیده بودند... او از این دنیا رخت بر بست در حالی که رسالت خود را به جهانیان نرسانیده بود. او چشم از این دنیا پوشید مانند پیامبرانی که در جوامعی مبعوث می شدند که گنجایش آن پیامبران را نداشتند، و به مردمی وارد می شدند که شایسته آن پیامبران نبودند، و در زمانی ظهور می کردند که زمان آنان نبود. خدا را در این کار حکمتی است که خود داناتر است».[6]

23. شهید عدالت

«کارلایل» فیلسوف بزرگ انگلیسی می گوید: «ما را نمی رسد جز آن که علی (علیه السلام) را دوست بداریم و به او عشق بورزیم، چه او جوان مردی است بس عالی قدر و بزرگ نفس، از سرچشمه وجدانش خیر و نیکی می جوشید، از دلش شعله های شور و حماسه زبانه می زد، شجاع تر از شیر ژیان بود ولی شجاعتی ممزوج با لطف ورحمت و عواطف رقیق و رافت... در کوفه کشته شد، شدت عدلش موجب این جنایت گردید، چنانکه هر کس را ماند خود عادل می دید، پیش از مرگش درباره قاتل خود گفت: و اگر زنده ماندم خودم نمی دانم [با ضارب چه کار کنم] و اگر در گذشتم کار به دست شما است، اگر خواستید قصاص نمایید در برابر یک ضربت تنها زنید، اگر در گذرید به تقوا نزدیک تر است».[7]

24. علی (علیه السلام) مظهر حق

«میخائیل نعمیه» نویسنده صاحب نظر و متفکر مسیحی عرب  می گوید: «قدرت نمایی و قهرمانی امام علی (علیه السلام) تنها در حدود میدان های جنگ نبود، قهرمانی بود در صفای بصیرت، و طهارت وجدان، و سحر بیان، و حرارت ایمان، و عمق روح انسانیت، و بلندی همت، و نرمی طبیعت، و یاری محروم و رهایی مظلوم از چنگال متجاوز و ظالم، و فروتنی برای حق به هر صورت و مظهری که حق برایش تجلی نماید، این نیروی قهرمانی همیشه محرک و انگیزنده است گر چه روزگارها از آن بگذرد...

25. دانشمندان غربی پای منبر علی (علیه السلام)

«نویسیان» دانشمند مسیحی می گوید: «اگر امام علی (علیه السلام) این خطیب با عظمت و این گوینده زبر دست، امروز در همین عصر، بر منبر کوفه می نشست، شما می دیدید که مسجد کوفه با آن همه وسعت، از مردم مغرب زمین و دانشمندان جهان برای استفاده از دریای خروشان علم علی (علیه السلام) موج می زد».[8]

26. شیر خدا

«واشنگتن ارونیک» محقق و نویسنده آمریکایی می گوید: «علی (علیه السلام) از برجسته ترین خانواده های نژاد عرب، یعنی قریش بود. او دارای سه خصلت بزرگ: شجاعت، فصاحت، و سخاوت بود. روح دلیر و شجاع او بود که او را شایسته عنوان (شیرخدا) نمود، لقبی که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به او عطا فرمود».[9]

27. ستاره درخشان علم و ادب

دکتر «بولس سلامه» ادیب و حقوق دان بزرگ مسیحی می گوید: «علی (علیه السلام) به مقامی رسیده است که یک دانشمند، او را ستاره درخشان آسمان علم و ادب می بیند، و یک نویسنده برجسته، از شیوه نگارش او پیروی می کند، و یک فقیه، همیشه بر تحقیقات و ابتکارات او تکیه دارد. علی (علیه السلام) در قضاوت های خود استثنایی قایل نمی شد، و به طور مساوی آنچه را که شایسته بود حکم می کرد، و تفاوتی میان ارباب و بنده نمی گذاشت. علی (علیه السلام) همواره از وضع رقت بار یتیمان و فقیران بسیار متأثر و غمگین می شد».[10]

28. دانشمند بی نظیر اسلام

«رودلف زیگر» محقق و نویسنده آلمانی می گوید: «در صدر اسلام علی ابن ابی طالب (علیهما السلام)، یکی از دانشمندان بی نظیر اسلام بود. علی (علیه السلام) در کشورهای دیگر به خصوص در ایران به خوبی شناخته می شد در حالی که مردی جوان به شمار می آمد، و کمتر اتفاق می افتاد که یک دانشمند جوان بتواند در خارج از زادگاه خویش معروفیت و احترام پیدا کند».[11]

29. نمونه کامل تقوی

«ویل دورانت» خاورشناس مشهور انگلیسی می گوید: «علی (علیه السلام) در جوانی، نمونه کامل تواضع، تقوا، نشاط و اخلاص، در راه دین است. خوش منظر و نیکو خصال، و پر اندیشه و درست پیمان بود».[12]

30. دروازه شهر علم

«لامنس» خاورشناس معروف بلژیکی می گوید: «برای علی (علیه السلام) این بس است که تمام اخبار و معارف اسلامی، از او سرچشمه می گیرد، او حافظه و نیروی شگفت انگیزی داشته است. همه علما و دانشمندان، اخبار و احادیث خود را برای وثوق و اعتبار به او می رسانند. علمای اسلام از مخالف و موافق، از دوست و دشمن، مفتخرند که گفتار خود را به علی (علیه السلام) مستند کنند؛ چه گفتار او حجیت قطعی داشت و او دروازه شهر علم بود، و با روح کلی پیوستگی کامل داشت».[13]

31. دریا فضایل

«رینولدالین نیکلسون» محقق و خاورشناس معروف انگلیسی می گوید: « علی (علیه السلام) برجستگی ها و فضایل بسیار داشت. او هوشیار، دور اندیش، شجاع، صاحب رای، حلیم، وفادار و شریف بود.[14]

32. علی (علیه السلام) مرد عقیده و احتجاج

«ابوالفرج اهرون مشهور به ابن العبری» مورخ و دانشمند مسیحی می گوید: «علی (علیه السلام) بود که در عصر خلفا، خلأ ناشی از فقدان حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) را جبران نمود. او مبارزات عقیدتی را، پس از پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) بر عهده داشت. احتجاجات و مناظرات آن حضرت، در تاریخ گواه این مدعی است.

وجود مقدس حضرتش، در کنار خلفا، خلأیی را که از فقدان مقام والای نبوی حاصل شده بود، پر می کرد و کتاب های شیعه و سنی، سرشار است از این گونه مسایل، و نمونه بارزش سخن عمر است که می گفت: «لولا عَلِىٌ لَّهَلَکَ عُمَرٌ؛ اگر على نبود هر آینه عمر در فتوى دادن هلاک مى‏شد.»[15] که حداقل هفتاد بار این جمله در تاریخ ضبط گردیده است.[16]

پی نوشت: