نماز شب در کلام علامه آیت الله جوادی آملی (حفظه الله)

اگر بخواهي به جايي برسيد با کار حوزه و دانشگاه مشکلتان حلّ نمي شود، اين فقط به شما علم مي دهد، آن که مشکل شما را حلّ مي کند سجاده نماز شب است!
اين از غرر بيانات امام عسکري (سلام الله علیه و ابائه )است، فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا يُدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْلِ» [1]«إمتَطَأ» باب افتعال يعني «أخَذَ المَطِيَّة»، «مَطِيَّة» يعني مرکَب راهوار. فرمود مگر نه اينکه مسافر مَرکَب مي خواهد؟ پياده که نمي شود که اين راه طولاني را رفت، مَرکَب اين راه نماز شب است!
کسي که در شب بلند مي شود و عدّهٴ زيادي را دعا مي کند، در روز که به فکر بستنِ راه اين و آن نيست! روز هم حداقل به فکر حلّ مشکل ديگران است. به صورت حصر فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا يُدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْلِ»، «إمتَطَأ» يعني «أخَذَ المَطِيَّة»، بايد اين مَرکَب را سوار بشويد!
اين بيان نوراني امام عسکري(سَلَامُ اللَّهِ عَلَيْه) است اين مي شود عقل! آن کاري که آدم هر روز دارد مي خواند و مي نويسد و مثل اينها، علم است، اين ممکن است که از آدم جدا بشود يا از آدم جدا نشود.

منبع :از بیانات ایشان در درس تفسیر در مسجد اعظم- تفسیر اوایل سوره زحرف
--------------------------------------
پی نوشت:
[1] .   بحارالانوار-ط موسسه الوفاء، العلامه المجلسی، ج75، ص380.