دکلمه در مورد دهه فجر (شعر + متن)

دکلمه در مورد دهه فجر (شعر + متن)

خواندن دکلمه در مورد دهه فجر در مراسمات و یادواره های این ایام علاوه بر زیبا یی، می توانند مروری بر خاطرات این ایام بوده و یاد و خاطرات شهدا را زنده کنند.

طی ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۵۷، سید روح الله خمینی بعد از تبعید ۱۵ ساله به ایران برگشت و شرایط برای انقلاب اسلامی ایران مهیا شد تا به پیروزی برسد. این ایام دهه فجر نام گرفت. هر سال این ایام در مدارس و اماکن مختلف دولتی و غیردولتی جشن گرفته می شود و مردم این روز ها را گرامی می دارند. خواندن دکلمه های دهه فجر در این جشن ها و دورهمی ها فضای مراسم را متناسب با موضوع جشن می کند، از این رو می خواهیم مروری بر انواع دکلمه ها در مورد دهه فجر داشته باشیم.

دکلمه در مورد دهه فجر

به فن خواندن شعر یا متن به طوری که آهنگین و با شور و حرارت باشد و بتواند احساسی متناسب با موضوع نظم (شعر) یا نثر (متن) مذکور را به مخاطب القا کند، دکلمه می گویند. پس کاری که یک دکلماتور (کسی که چیزی را دکلمه می کند)، باید انجام دهد این است که یک شعر یا متنی را انتخاب کند که بتواند آن را با احساس اجرا کند. در ادامه برای شما چند شعر و متن مناسب برای دکلمه دهه فجر آورده شده است.

شعر های مناسب برای دکلمه در مورد دهه فجر

در مزار آباد شـهر نیستی / اسـتخوان زندگی پوسیده بود
مرگ وحشت با دهان اسـلحه / اسکلت ها را دهان بوسیده بود
دیو در تاریکی آن سال ها / از تن آلاله ها، جان می گرفت
خون سرخ شاهدان نوشیده بود / غنچه هاشان را به دندان می گرفت
آدمی افسـون شـیطان پلید / گوسـفندان راضی از چوپان شـان
گر کسی بیدار می شد ناگهان / کشته می شـد بی صدا یا بی نشان
در چنین ظلمت شب ایران زمین / ناگهان نوری درخشیدن گرفت
روح روح الله جان در تن دمید / ابر رحمت نیز باریدن گرفت
آمد آن آرام جان از هجرتش / گوئیا آن شب شـده صبح سـپید
مردمانش گشـته با هم متحد / نـور ایمـان در دل آن ها دمید
مردم بیدار گشته می شدند / هـم صـدا با رهبر بیدارگر
با غریو مشت های لاله ها / دیـو شـد از کاخ هایش دربه در
نورحق تابید در دل های ما / دست ها دست خدایی گشته بود
نار ها گشته اســیرنور ها / موسـم جشن رهایی گشته بود
سالگشت دیگری ازره رسـید / تهنیت ای دوسـتان، همسنگران
شادی خود را کمی قسمت کنید / سهم دارند از شـما ها دیگران

~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~

دیدی که دوام شب بسی کوتاه است؟
دیدی که سحر از پی شب، در راه است؟
آن عیسی ِ ما که زنده کرد، ایران را
حقا که مسیحا دم و روح الله است

~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~

این دهه فجر است گویی نوبهار
وین همه مهراست از او یادگار
غصه ها رفتند و افسانه شدند
ناله ها فریاد مستانه شدند
در دهه فجر امتش پیروز شد
ماه بهمن ماه جان افروز شد
فجر گویی نوبهارزندگی.
چون چراغی در ره سازندگی
ماهمه دلداده رهبرشدیم
تا ابد او یار و ما یاورشدیم
گفته بودم قصه دارم با شما
قصه ای از ماه بهمن بچه ها
آنچه بشنیدید برآیندگان
بازگویید تا بماند همچنان
از نهضت قاطعانه روح الله
شد دست ستمگران ز. ایران کوتاه
با دست تهی و این همه پیروزی
لا حول و لا قوت الا بالله
فجر است و سپیده حلقه بر در زده است
روز آمده، تاج لاله بر سر زده است
با آمدن امام در کشور ما
خورشید حقیقت زافق سر زده است
برخیز که فجر انقلاب است امروز
بیگانه صفت، خانه خراب است امروز
هر توطئه و نقشه که دشمن بکشد
از لطف خدا نقش بر آب است امروز

متون دکلمه در مورد دهه فجر

روزگار وحشی گرى طاغوت، تاراج اندیشه‏ هاى بهارى را آه می کشیدیم.
اختناق، هر لحظه اتفاقى سرخ بود.
در تنگناى شب شلیک بودیم و آرزومند کلماتى فاتحانه. تقویم‏ ها، بیهودگى را ورق می زدند و معصومانه‏ ترین واژه ‏ها، زیر یوغ ستم بودند. ناگهان، کسى فصل‏ هاى پرتپش پیروزى را براى ما سوغات آورد و نقشه سیاه شب را با دستان عزتمند خود ریزریز کرد. خرقه ‏اى پرشکوفه بر اندام جغرافیاى میهن پوشاند تا هزاره‏ هاى دیگر این خاک، از فخر فجر به خود ببالند.
او هنگامى آمد که چشمان فرتوت سیه ‏زادگان را مه گرفته بود و به یک‏باره، همه آن ها شفافیت خورشید را باور کردند که: «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ»
مردى آمد و با فجرنامه آزادى، حلاوتى اشراقى در کام وطن ریخت و ما را به این اطمینان رساند که تا آیه ‏هاى پیروز خدا هست، میهن مانند هر صبح، دست نخورده باقى خواهد ماند.

~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~

امـام آمـد و چون خون در رگ هایمان جاری شد. امـام آمـد و به سان نور، شب تارمان را روشنایی داد. امـام آمد و چـون روح به کالبد مرده مان، حیاتی دوبـاره بخشید.
امام آمد و زمستان مان را بهــاری جـاودانه کرد. امـام آمد و فجر آورد و در دسـتان پرنورش استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را به ارمغان آورد.
وقتی بهمن پنجاه و هفت رسید، روز ها به شتاب از پی آمدند و فرصتی برای تیرگی باقی نگذاشتند؛ چنان که شب ها فانوس فریاد های «الله اکبر» بر بام سرنوشت این ملت، درخششی دو چندان یافت. هنوز بهمن به نیمه ی خود نرسیده بود که فرشته موعود انقلاب در آسمان خدایی کشور بال گشود و عطر کلامش جان فرزندان ملت را حیات دوباره ای بخشید. امام آمد و انقلاب به لبخند پیروزی دل سپرد و دهه فجر، شکوه جاودانه اش به رخ طاغوتیان کشید. خداوند متعال با دست های روح الله ی خود به یاری ما آمد. خورشید در جشنی بی غروب بر بام روشن جهان ایستاده بود و تولد جمهوری گل محمدی را، نظاره می کرد.
هلهله پیروزی در گوش خانه ها و خیابان ها پیچید و عطر گلاب و صلوات، جان عاشقان را سرمست کرد و صمیمی ترین فصل زندگی ما در بهمن آغاز شد و در سایه سار خورشیدی ترین مرد قرن با بارگاه تفضل و رحمت الهی راه یافتیم و جشن روشن آزادی را به برکت این عطیه الهی، به تماشا ایستادیم.
خوش آمدى «روح الله»!

~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~~~~~~✦✦✦~~~~~

اینک برخیزید اى شهیدان راه خدا؛ باغبان سبز عاطفه، براى دوباره روییدن دانه سرخ وجودتان، به دیدارتان آمده است. برخیزید که ذوالفقار عدالت، در دست فرزند على است! امروز، پرچم سه رنگ وطن، با نام سبز روح الله آغاز می شود و با سپیدى صبح آزادى و سرخى خون عدالت خواهان، درمی آمیزد تا بر قلّه‏ هاى رفیع شرافت و صداقت سرزمین مان برافراشته شود. مبارک باد طلوع فجر، در گلزار وطن.
آن روز پرنده آهنین، حامل فرشته‏ اى بود که بر فرودگاه چشمان منتظرانش می نشست و جاده‏ ها، شاخه شاخه گل در مسیرش می ریختند تا باغبان بازگشته از سفر را استقبال کنند. گل‏ ها، اشاره ‏اى سرخ بود براى رسیدن او به بهشت زهرا؛ آنجا که جوانان عاشق، قطعه به قطعه عشق خود را با نام و تاریخ شهادت، بر مزار پاک شان امضا کرده بودند؛ و سرانجام، روح خدا بر بلنداى سخن خویش، اشتیاق دیدار را به اوج تماشا رساند. آن روز، زنگ اول مدرسه ‏اى بود که استاد عشق با درس «اللّه‏ اکبر»، تمام مسیر را خلاصه می کرد.

شما برای دکلمه در مورد دهه فجر از متون دهه فجر استفاده می کنید یا از اشعار آن؟ به نظر شما یک دکلمه خوب چه ویژگی هایی دارد؟ کدام یک از اشعار یا متون بالا به نظرتان بهتر بود؟ منتظر نظرات شما در بخش نظرات سایت هستیم!

منبع : مجله ستاره/ دکلمه در مورد دهه فجر