اشعار شهریار | ضیاءالصالحین

شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود / شاعر : شهریار

تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود / شاعر : شهریار

سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند / شاعر : شهریار

روشنانی که به تاریکی شب گردانند / شاعر : شهریار

بهار آمد که بازم گل به باغ و بوستان خواند / شاعر : شهریار

لبت تا در شکفتن لاله سیراب را ماند / شاعر : شهریار

مسافری که به رخ اشک حسرتم بدواند / شاعر : شهریار

شبست و چشم من و شمع اشکبارانند / شاعر : شهریار

ماندم به چمن شب شد و مهتاب برآمد / شاعر : شهریار

خوابم آشفت و سرخفته به دامان آمد / شاعر : شهریار

صبا به شوق در ایوان شهریار آمد / شاعر : شهریار

بی تو ای دل نکند لاله به بار آمده باشد / شاعر : شهریار

بازگشت بالا