هوشنگ ابتهاج
برسان باده که غم روی نمود ای ساقی - محمدرضا شجریان
صوت و متن/ آواز(سراب 4) - جستجو - علیرضا افتخاری
بیچاره من، که از پس این جستجو، هنوز
و آن آرزوی گمشده، بی نام و نشان،
در دورگاه دیده ی من جلوه می نمود
در وادی خیال، مرا مست می دواند،
و زخویش می ربود
رویی شکفت چون گل رؤیا و، دیده گفت:
«این است آن پری که ز من می نهفت رو
خوش یافتم، که خوشتر ازین چهره ای نتافت
در خواب آرزو...»