فرزانگان قفقاز [۸۱] - اسرافیل لنکرانی (۱۲۸۷ - ۱۳۵۴ ق)
اسرافیل لنکرانی (۱۲۸۷ - ۱۳۵۴ ق)
آخوند ملا اسرافیل لنکرانی فرزند فَرَج در سال ۱۲۸۷ق (۱۸۷۰م) در روستای حمیدخانلی از توابع شهرستان ماساللی منطقه لنکران دیده به جهان گشود. دروس مکتب‌خانه‌ای را از مکتب‌داران زادگاهش آموخت. در نوجوانی به حوزه علمیه نجف اشرف مهاجرت کرد و سالیان متمادی از محضر اساتید معظم آن حوزه مقدسه بهره برد. از مدت اقامت و اساتیدش در هر دو حوزه علمیه اطلاعی در دست نیست. پس از انجام تحصیلات در سال ۱۹۲۴م به زادگاهش بازگشت و به فعالیت‌های دینی همت گمارد لكن خفقان و ظلم و جور وحشت‌زای حاکمان کمونیزم مجال شکوفایی را از او گرفت و سرانجام پس از آزار و اذیت فراوان در سال ۱۹۳۲م دستگیر و زندانی شد و پس از دو سال تحمل حبس و شکنجه در سال ۱۹۳۴م آزاد گردید، لکن تنگنای پیش آمده او را ناگزیر مهاجرت به روستایی در ملاحسنلی گرداند.
وی مدتی در آنجا در غربت و مظلومیت به‌سر برد و سرانجام یکی از ارادتمندانش بنام عبدالله تقی‌اف او را در ملک خود جای داد و شریک زندگی‌اش گرداند لکن شدت رنج و محنت او را از پای درآورد و به فاصله اندکی در سال ۱۳۵۴ق (۱۹۳۵م) شهیدگونه دارفانی را وداع گفت و پیکرش در قبرستان روستای ملا حسنلی به خاک سپرده شد.[۱]
پی نوشت:
۱. مصاحبه با اهالی محل، نوادگان معظم‌له و روحانیون منطقه.
منبع: کتاب فرزانگان قفقاز، عادل مولایی، ص 104.
افزودن دیدگاه جدید