فرزانگان قفقاز [۸۰] - اسد بردعی (۱۳۰۴ - ۱۳۸۷ ق)

اسد بردعی (۱۳۰۴ - ۱۳۸۷ ق)

آخوند سید اسد بردعی فرزند سید آقا میر فرزند سید مهدی فرزند سید عباس در سال ۱۳۰۴ ق (۱۸۸۷م) در روستای دَیمه داغیلدی از توابع شهر بردع متولد شد. خاندان وی از سادات شهر لاچین می‌باشند که به آنجا هجرت نموده‌اند. وی قرائت قرآن و دیگر دروس مکتب‌خانه‌ای را در روستای قارا دمیرچی از توابع شهر بردع نزد آخوند عموی خود آموخت. سپس به احتمال قوی به حوزه علمیه اردبیل هجرت نمود و مقدمات و سطوح عالی را نزد استادان آنجا فراگرفت. آنگاه به همراه هم‌شهری خود ملا احمد به حوزه علمیه مشهد مقدس عزیمت کرد و تا سال ۱۳۳۸ق (۱۹۲۰م) به تحصیل علوم اسلامی پرداخت؛ در سال مذکور به زادگاه خود بازگشت و به امر تبلیغ و ترویج علوم و معارف اسلامی همت گمارد. اما همانند دیگر عالمان و روحانیون وقت مورد آزار و اذیت و پیگرد مأموران دژخیم حکومت الحادی کمونیسم قرار گرفت و از فعالیت دینی وی ممانعت به‌عمل آمد. وی بارها تهدید به زندان شد و به ناچار دامنه فعالیت‌های خود را برچید و به‌صورت کاملاً پنهانی به انجام وظایف در حد مقدور اکتفا کرد. فرزندانش احتمال می‌دهند وی مدتی را نیز در روستای کوه‌کمر از توابع مرند به‌سر برده است. ایشان فرزندانی به نام‌های سید یوسف، سید آصف، سید عارف، سید صاحب، سید زاهد، سیده کامله و سیده آمنه دارند. وی در سال ۱۳۸۷ق (۱۹۶۷م) دارفانی را وداع گفت و به رحمت حق پیوست.[۱]

پی نوشت:
۱. مصاحبه با آقا سید یوسف فرزند معظم‌له.

منبع: کتاب فرزانگان قفقاز، عادل مولایی، ص 103 و 104.