مهدویت در قرآن / بخش 13

مهدویت در قرآن / بخش 13

«آیه ای از سوره نمل»

أمَّنْ يُجِيبُ المُضطَر إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ

کسیکه دعای مُضطر را اجابت می کند و گرفتاری را برطرف میسازد... (آیه 62)

امام جعفر صادق علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودند: 

«این کلام در مورد قائم وارد شده و اوست که هر لحظه خدا را می خواند برای دفع دشواری و به زودی پروردگار، وی را بر کرسی اقتدار جهانی می نشاند».

هنگامی که او قیام می کند عمامه بر سر می نهد و کنار مقام ابراهیم نماز می گزارد، به درگاه خدا تضرّع می نماید و از آن موقع پرچم او در اهتزاز خواهد بود.

 در روایتی آمده آنقدر به درگاه خدا ناله میزند که غش کرده و روی زمین می افتد.

منابع:

1: الزام الناصب، ج۱، ص۸۰و۱۷۲
2: بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۹