مهدویت در قرآن / بخش 11

مهدویت در قرآن / بخش 11

«آیه ای از سوره نحل»

وأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

آنها به خدا سوگند میخورند، شدید و با تاکید که: «هرگز خدا کسی را که میمیرد، زنده نمی کند!» آری، این وعده قطعی خداست ولی بیشتر مردم نمیدانند! (آیه 38)

امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودند:

هنگام قیام قائم ما، خدا جمعی از شیعیان مان را، در حالی که قبضه ی شمشیر بر دوش نهاده اند محشور فرماید. 

وقتی این خبر به شیعیان ما که در آن وقت زنده اند برسد، به یکدیگر بشارت دهند که : فلان و فلان و فلان از قبرهایشان محشور شده و در رکاب حضرت قائم اند.

از طرفی اما تا این خبر به عده ای از دشمنان ما رسد می گویند: «ای گروه شیعه! شما چقدر دروغ می گویید؟! نه به خدا، اینها زنده نشده اند و تا قیامت هم زنده نمی شوند».

منابع:

1: البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۴۲۰
2: الکافی، ج۸، ص۵۱