پندی بزرگ از مردی بزرگ

كميل بن زياد از ياران خاص و از شيفتگان امام اميرمومنان علي (ع) بود، او مي‌گويد: روزي اميرمومنان دستم را گرفت و مرا به سوي قبرستان كوفه برد و پس از آنكه به صحرا رسيد، آه اندوهبار و پر دردي كشيد و فرمود:
اي كميل بن زياد، اين دلها، ظرفهائي است كه بهترين آنها، ظرفي است كه فراگيرتر باشد. بنابراين آنچه مي‌گويم، آن را فراگير و به قلبت بسپار … »
اي كميل! مردم بر سه گونه‌اند :1- علماي رباني و نيكوكردار
2- دانش‌طلباني كه در راه تحصيل نجات هستند
3- مگسان كوچك و ناتوان و بي‌اراده‌اي كه دنبال هر صدائي مي‌روند و با هر بادي حركت مي‌نمايند.اين گروه از نور علم و دانش بهره نمي‌گيرند و به ستون محكمي، پناهنده نشده‌اند.
اي كميل! علم بهتر از مال است، زيرا علم تو راحفظ مي‌كند، ولي تو مال را حفظ مي‌نمائي، مال با انفاق، كم مي‌شود ولي علم با نشر و انفاق، افزايش مي‌يابد …

منبع.برنامه داستان های نهج البلاغه