مرگ "جِیمز جویزْ" نویسنده، ادیب و داستان سرای بزرگ ایرلندی (1941م)

جِیمز آگوستین جویزْ نویسنده ایرلندی در دوم فوریه 1882م در روستایى درنزدیكی دوبلین پایتخت ایرلند به دنیا آمد و از كودكی در بهترین مدرسه منطقه به تحصیل پرداخت. وی در نه سالگی مقاله ای نگاشت كه پدرش آن را به چاپ رساند و در سال های بعد نیز از دانشگاه فارغ التحصیل شد. جِیمز با استعداد كم نظیری كه داشت، سال های تحصیل را با پیروزی و برجستگی گذراند و از فرهنگ و تربیتی استوار و منظم برخوردار شد. وی در همین زمان به فرهنگ و ادبیات اروپایى روی آورد و موفق شد كه زبان های فرانسوی، ایتالیایى، آلمانی و نروژی و گرامر تطبیقی آنها را بیاموزد. جویزْ پس از اتمام تحصیلات راهی پاریس گردید و كار نویسندگی را با نگارش چند نمایش نامه و سرودن شعر آغاز كرد. وی در سال های بعد آثاری هم چون تبعیدی ها و موسیقی مجلسی را نگاشت و در عالم ادب به شهرت دست یافت. جِیمز جویزْ در سال های پایانی عمر خود اثر عظیم خود با نام بیداری فینیگان ها را منتشر كرد. جویزْ كه خواسته است كابوس زندگی در یك شب را در قالب بیان و كلام بریزد، به زبان تازه ای نیاز داشت، پس زبانی به كار برد كه ظاهراً انگلیسی، اما از هزاران لغت تازه و چندین زبان تركیب شده بود. حوادث این كتاب هفت صد صفحه ای و دشوار، حوادث شب را دربردارد. بیداری فینیگان ها، جنبه تاریخی دارد و زندگی بشر را در ضمیر ناخودآگاه نشان می دهد. با آنكه قهرمانان كتاب، از مردم عادی هستند، اما روش شگفت انگیزی كه در ساختمان آنها به كار رفته، این اثر را بدیع و غیرمعمول ساخته است. جویزْ با سبك ادبی بغرنج و درهم پیچیده خود، مفاهیمی از مراتب مختلف را می پویید و استعارات چند پهلو به كار می برد. نوشته های وی به گونه ای است كه گویى یك اثر را به صورت های مختلف عرضه كرده است. وی معتقد بود هیچ چیز تازه ای حادث نمی شود بلكه همه چیز تكرار است و حركت دَوَرانی در حال رسیدن به نقطه آغاز می باشد. هرچند نویسندگان زمان جویزْ، مستقیماً از وی تقلید نكرده اند، اما او در ادبیات كشور خود، تاثیری عمیق برجای نهاده است. وی در برابر قدرت هایى از قبیل سیاست، پول و زور كه دنیا را می گردانند مقاومت می كرد و در اوج شهرت، این خوی آشتی ناپذیر خود را رها نكرد و در آثار خود نیز منعكس نمود. جویزْ به طور قطع، یكی از شگرف ترین نویسندگان قرن بیستم به شمار می رود. فن داستان پردازی، ادراك های شخصی، شیوه بیان عمیق و پیچیده و زیبایی نثر او بر عالم ادب تاثیری عظیم بر جای نهاده است. جِیمز آگوستین جویزْ سرانجام در 13 اوت 1941م در 59 سالگی درگذشت.