آنتونی فان دیک(Anthony van dyck)، نقاش معروف بلژیکی در 23 نوامبر 1599میلادی، در کشور بلژیک به دنیا آمد. وی از سال های اولیه عمر، نقاشی را زیر نظر استادان هنرپرور زمان آموخت و همین که به حد رشد رسید، خود، در نقاشی یک استاد مسلم شد. فان دیک پس از آن مدتی در ایتالیا زندگی کرد و از آثار نقاشان ونیزی بهره برد. دوره ایتالیایى کارِ فان دیک با چهره نگاری و نقاشی موضوعات مذهبی، به شیوه ای شخصی، براساس دست آوردهای استادان ونیزی مشخص می شود. وی سالیانی نیز در انگلستان حضور یافت و به مقام نقاش دربار چارلْزْ اول پادشاه انگلیس رسید. فان دیک در انگلستان شیوه ای در چهره نگاری و رسم پُرْتْرِه یا صورت ابداع کرد که با سلیقه اشرافیت انگلیسی سازگار بود به طوری که پُرتْره های او از اشراف و بچه هایشان در میان زیباترین آثار فان دیک قرار دارند. فان دیک استانداردهای ویژه ای برای پُرتره انگلیسی وضع کرد که از ویژگی های فان دیک در نقاشی، پوشاک فراوان بود. او یک سری گراور و نقاشی سیاه قلم از نویسندگان و هنرمندان روزگار خویش پدید آورد که در شمار شاه کارهای نقاشی قرار دارند. وی هم چنین مجسمه هایى از چهره مشاهیر روزگار خود ساخت. فان دیک غالباً مدل خود را به طرزی با وقار و پرشکوه بر پس زمینه ای از منظره طبیعی، نقاشی می کرد که این شیوه کار او، تا دو قرن بعد سرمشق چهره نگاران انگلیسی قرار گرفت. از فان دیک صدها اثر مهم بر جای مانده که چارلز اول در شکار و رستاخیز مسیح(علیه السلام) از آن جمله اند. آنتونی فان دیک به عنوان مشهورترین نقاش پُرتْره پرداز قرن هفدهم، سرانجام در هفتم اوت 1641میلادی در 42 سالگی درگذشت.
