سر الکساندر فلمینگ پزشک و کاشف معروف انگلیسی در ۶ اوت ۱۸۸۱میلادی، در خانواده ای کشاورز در شهر لاچفیلد فارم در غرب اسکاتلند به دنیا آمد. او پس از طی تحصیلات متوسطه راهی لندن شد و به همراه برادرش به کار مشغول گردید. با این حال از سن بیست سالگی تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و پس از پنج سال موفق به اخذ مدرک پزشکی شد. الکساندر فلمینگ پس از آن وارد تحقیقات پزشکی شد و به مطالعات میکروب شناسی علاقه مند گردید. او در جریان جنگ جهانی اول، در بهداری ارتش انگلیس به خدمت مشغول بود. او در آن مدت متوجه شد که عده زیادی از سربازان درنتیجه عفونت زخم می میرند و این امر باعث تأثر و وحشت در او شد. فلمینگ مشاهده می کرد که حتی بهترین وسائلی که علم جراحی در آن زمان فراهم آورده است، قادر نیست بیماران مبتلا به عفونت را از مرگ نجات دهد. وی از همان زمان مصمم شد تمام عمر خود را در راه تحقیق و مطالعه درباره باکتری معمولی که موجب عفونت زخم می شود، صرف کند. درنهایت، ده سال پس از پایان جنگ، در چهارم سپتامبر ۱۹۲۸میلادی، یک اتفاق تصادفی و یک مطالعه دقیق و موشکافانه باعث شد که فلمینگ برای از بین بردن باکتری های تولید کننده عفونت زخم، موفق به کشف پنی سیلین گردد که برای بافت های انسانی اثرات نامطلوبی در پی نداشت. این کشف در تاریخ طب بی نظیر بود و نشان می داد که نتایج ناشی از آن، انقلابی در تاریخ پزشکی به وجود خواهد آورد. پنی سیلین بدان صورت که فلمینگ کشف کرد کاربردی نداشت؛ تا این که یازده سال بعد در سال ۱۹۳۹میلادی، با کمک دو دانشمند میکروب شناس و زیست شناس به نام های هوارد فلوری و ارنست چین، این آنتی بیوتیک به صورت داروی ضد عفونت عرضه شد. در طی جنگ جهانی دوم، آنتی بیوتیک ها کاربرد وسیعی پیدا کردند و جان میلیون ها نفر را نجات دادند. فلمینگ، ۱۷ سال پس از کشف پنی سیلین، در سال ۱۹۴۵میلادی، به دریافت جایزه نوبل پزشکی نائل آمد و به لقب بهترین خدمت گزار کشور مفتخر گردید. سر الکساندر فلمینگ سرانجام در یازدهم مارس ۱۹۵۵میلادی در سن ۷۴ سالگی درگذشت.
مطالب مرتبط
