ونسان فان گوگ، نقاش برجسته هلندی در 30 مارس 1853م در هلند به دنیا آمد. وی پس از مدتی تحصیل، به علت فقر، به فروشندگی پرداخت و مدتی نیز در سلك روحانیان مسیحی درآمد. فان گوگ در جوانی، عشق غریبی به نقاشی احساس نمود و بر اثر همین علاقه، به فراگیری این هنر روی آورد. او كه به شدت تهیدست بود، با عدم امكانات به كار پرداخت و بیش از پیش گرفتار تهیدستی می شد. سرانجام تصمیم گرفت كه به كاری جز نقاشی نپردازد تا این كه در سال 1880 به یك نقاش ماهر تبدیل گردید. او دارای جنون ادواری و افسردگی بود و این حالتِ خود را در اوقات نقاشی سپری می كرد و آثار ارزنده ای به وجود می آورد. فان گوگ به دلیل وسواس زیادی كه در نقاشی داشت، اخلاقش تند و همراه با خشم و عصبانیت دائمی بود. با این حال از نقاشی دست نكشید و آثار متعددی به وجود آورد. نقاشی های فان گوگ در طی سال های 1880 تا 1885م، بسیار تیره و تاریكند كه شاید بازتابی از مصیبت های عاطفی باشد كه با آن ها روبرو بوده است. وی در سال 1886 سفری به پاریس داشت. فان گوگ در این سفر تحت تاثیر نقاشان سبك اِمپرسیونیست كه در آن، حالات به وسیله رنگ های تجزیه شده به نمایش درمی آیند، قرار گرفت و از آن پس آثارشْ روشنی و صفای رنگ تازه پیدا كرد. مهم ترین خدمت فان گوگ به عالم نقاشی، مبارزه با اصول و قواعد رنگ آمیزی قدیمی در نقاشی بود و خود او نیز سبكی تازه و نو بدعت گذاشت. از فان گوگ آثارمتعددی برجای مانده كه گل های آفتابگردان، شب ستاره و سیب زمینی خوران شهرتی جهانی دارند. وی در پنج سال آخر عمر خویش بیش از هشت صد تابلو ترسیم كرد تا این كه سرانجام در 28 ژوئیه 1890م در 37 سالگی خودكشی كرد.
مطالب مرتبط
