میخائیل یوریویچ لِرْمانْتوف، شاعر معروف روسی در 15 اكتبر 1814م در مسكو به دنیا آمد. وی از كودكی به مطالعه عشق می ورزید و به شاعران رمانتیك علاقه بسیار داشت به طوری كه از سیزده سالگی به سرودن شعر روی آورد. لرمانتوف در جوانی وارد دانشگاه مسكو شد اما درس را نیمه كاره رها كرد و به نظام پیوست. وی مدتی تحت تاثیر شرایط محیط نظامی، كار ادبی مهمی انجام نداد، ولی پس از دو سال، دوباره سرودن شعر را آغاز نمود. در سال 1837م زمانی كه الكساندر پوشكین شاعر بلندآوازه روسی در جریان یك دوئل به قتل رسید، لرمانتوف نیز با سرودن منظومه ای تحت عنوان مرگ شاعر، مسببین قتل نویسنده بزرگ روسیه و پدر ادبیات این كشور را رسوا و علناً ایشان را تحقیر نمود. انتشار این اثر خشم اشراف را برانگیخت و در نتیجه، لرمانتوف به قفقاز تبعید شد. وی درتبعید، منظومه شیطان و كشیش تازه كار را سرود و در این دو اثر دو نكته اصلی را به صورتی پرقدرت به كاربرده است: یكی وصف غم انگیز حال روحی بشر و دیگری توصیف دلپذیر طبیعت و حسرت زندگی بدوی و طبیعی و تحقیر جوامع متمدن است. احساس شدید ضدمذهبی لرمانتوف در این آثار موجب شده است كه وی صومعه را كه از نظر او مظهر یكی از قدرت های فاسد جامعه است، برگزیند. لرمانتوف در اثر دیگری به نام قهرمان عصر ما، قهرمان بدبین و نا امیدی را معرفی می كند كه همه درد قرن در خلال تحلیل روح غمزده اش احساس می شود. شیوه نگارش این مجموعه، با زیباترین و با شكوه ترین نوشته های پوشكین قابل قیاس است و لرمانتوف را در صف بزرگ ترین و هنرمندترین نثرنویسان روسیه در قرن نوزدهم، به عنوان قرن بزرگ ادبی، جای داده است. لرمانتوف در واقعه دیگری كه به دوئل با پسر سفیر فرانسه در مسكو انجامید، بار دیگر به قفقاز تبعید شد و هنگامی كه برای مدتی به مرخصی آمده بود، بر اثر یك مشاجره، كارش به دوئل دیگری انجامید كه در جریان آن، در 27 ژوئیه 1841م در 27 سالگی كشته شد. لرمانتوف با وجود زندگی كوتاه، آثار فراوان و پرارزشی دارد كه او را در مقامی پس از پوشكین قرار می دهد. اشعار غنایى لرمانتوف، از نیروی احساس عمیق و شور فراوان برخوردار است. احساس ناكامی و تنهایى و لحن تحقیرآمیز درباره اربابان و ملاّكان و حمایت شدید از حقوق و آزادی فردی، چیزی است كه بر سراسر آثار او تسلط دارد. قدرت وصف در آثار منظوم و منثور لرمانتوف، كم نظیر است به طوری كه درباره او گفته اند: "كسی تاكنون در كشور روسیه نثری چنین درست و زیبا و شیرین به وجود نیاورده است". لرمانتوف از شعرای بزرگ قرن نوزدهم روسیه به شمار می رود و آثار او در ادبیات این كشور، مقام ارجمندی دارد.
