حضرت رضا علیه السلام / بخش اول

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین ...
اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن ...
دلم زدوری رویت قرار و تاب ندارد                                   میان ما و رخت جز گنه حجاب ندارد
به اشک دیده نوشتم هزار نامه برایت                            مگر که نامه بیچارگان جواب ندارد
نسیم خوش سلامم به دلبرم برسان                             بگو جواب سلامم مگر ثواب ندارد
هر آنکسی که به دل عشق روی ماه تو دارد                   به شام اول قبرش یقین عذاب ندارد
محاسبات الهی اگرچه سخت و دقیق است                   محب یوسف زهرا غم حساب ندارد
خداوند متعال حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام را در لوح محفوظش اینگونه توصیف فرموده است :
ویل للمفترین الجاهدین ... فی علی ، ولیی و ناصری و من اصنع علیه اعباء النبوة ، و امتحنه بالاضطلاع بها ، یقتله عفریت مستکبر
وای بر دروغ بندان و منکران علی (ابن موسی الرضا) دوست و یاور من و آن کسی که مسئولیت های سنگین نبوت (ولایت) را بر دوش او بگذارم و ا و را در انجام مسئولیت ها بیازمایم او را عنصری پلید و گردنکش به قتل رساند (اصول کافی  جلد اول صفحه ۵۲۸۸)
علت نامگذاری حضرت ، به رضا علیه السلام:
۱- آن حضرت مورد رضا و پسند خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه در زمین بود . (بحار ج ۴۹ ص ۴)
۲- مخالف و موافق ، شیعه و سنی او را پسندیدند آن حضرت مورد رضا و پسند همه بود . (عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳)
۳- آن حضرت به رضای پرورگار راضی بود که مقامی بالاتر از مقام صبر است.
مصداق کامل سخن جدش علی علیه السلام است که فرمود:
الهی لوادخلتنی نار ، لم اقل انها نار ، اقول انها جنتی ، لان رضاک جنتی ، فاینما انزلتنی اعرف رضاک فیه
هر کجا تو با منی من خوش دلم                         گر بود در قعر چاهی منزلم
هر کجا یار است آنجا دلگشاست                       دلگشا بی یار ، زندان بلاست
من ندارم از رضای حق گله                              عار ناید شیر را از سلسله
برخی می گویند: چون مأمون به ولایت عهدی آن حضرت راضی شد او را رضا گویند که این نظر در روایات به شدت رد شده و حضرت جواد علیه السلام فرمود: کذبوا والله و فجروا
دروغ می گویند و گناه می کنند بلکه امام کاظم علیه السلام  قبل از خلافت مأمون ، آن حضرت را رضا نامید. (عیون اخبارالرضا ج۱ ص۱۳)
ولادت حضرت رضا علیه السلام:
حمیده علیها السلام همسر امام صادق بود که از اهالی اندلس بود در اندلس با دختری آشنا شد که نجمه علیها السلام نام داشت او را به همسری امام کاظم علیه السلام درآورد قبل از ورود به منزل امام کاظم علیه السلام تمام کمالات را از حمیده فرا گرفت این بانو نامهای دیگری نیز دارد:  تکتم ، سمانه و...و پس از ولادت حضرت رضا علیه السلام به طاهره نیز نامیده شد.
(عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۶)
حمیده به نجمه علیهماالسلام  احترام می نمود  موازین ادب را نسبت به او به طور کامل رعایت می کرد حمیده می گوید:  وقتی نجمه  به خانه ما راه یافت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) را در خواب دیدم حضرت به من فرمود : ای حمیده ، نجمه را به پسرت  موسی ببخش و همسر او کن.
 فانه سیلد منها خیر اهل الارض
به زودی بهترین فرد روی زمین از او متولد می شود.
حضرت نجمه فرمود: وقتی به پسرم علی باردار بودم هیچگونه احساس سنگینی نداشتم وقتی می خوابیدم صدای تسبیح و تهلیل و حمد را از رحم خود می شنیدم و هراسان می گشتم وقتی بیدار می شدم چیزی نمی شنیدم وقتی حضرت رضا متولد شد یک دستش را بر زمین و سرش را به سوی آسمان بلند کرد و لبهایش را حرکت می داد گوئی سخن می گفت .
امام کاظم علیه السلام فرمودند: هنیئا لک یا نجمه ، کرامة ربک
ای نجمه کرامت پروردگارت بر تو گوارا باد.
نوزاد را در پارچه سفید پیچیدم و به حضرت کاظم علیه السلام تقدیم نمودم حضرت در گوش راستش اذان و در گوش چپ او اقامه  گفتند، سپس آب فرات طلبیدند و کام او را با آب فرات برداشتند بعد  نوزاد را به من سپردند و فرمودند : او را بگیر که حجت خدا در روی زمین است.
خذیه فانه بقیة الله فی ارضه   (عیون اخبارالرضا ج۱ ص۲۰)
عبدالرحمن بن احمد ، معروف به جامی متولد ۸۱۷ هجری قمری در تربت جام متولد شد ادیب و شاعر زبردستی بود برخی به دلیل شواهد بسیار او را از علمای شیعه می پندارند از جمله این شعر که رسای حضرت رضا علیه السلام سروده و بسیار معروف شده است:
سلام علی آل طاها و یاسین                       سلام علی آل خیر النبیین
سلام علی روضة حل فیها                          امام یباهی به الملک و الدین
امام به حق شاه مطلق که آمد                    حریم درش قبله گاه سلاطین
شه کاخ عرفان ، گل شاخ احسان                 در درج امکان ، مه برج تمکین
علی بن موسی الرضا کز خدایش                 رضا شد لقب چون رضا بودش آیین