هارْمنْتْسْ فانْ ریم رامْبرانْدْ، نقاش معروف هلندی، در 25 ژوئیه 1606م در شهر لید هلند به دنیا آمد. وی از كودكی به نقاشی علاقه داشت و از چهارده سالگی برای فراگیری این هنر، نزد یكی از نقاشان معروف محلی به شاگردی پرداخت. پس از سه سال كارآموزی، نشانه هایى از نبوغ زودرس در رامبرانْد مشاهده گردید و با ارائه آثار هنرمندانه خود، در 22 سالگی شهرت زیادی در این زمینه كسب كرد. رامبراند در كارهای نخستین خود از سوژه های مذهبی، تاریخی، اخلاقی، طبیعی و انسانی الهام می گرفت و به سبك كلاسیك و روش پیشینیان كار می كرد. زمینه تابلوهای رامبراند تیره است و در آن ها، همیشه یك كانون نور دیده می شود كه از آن جا روشنایى ساطع است. وی در آثار خود به طبیعت، حیات می بخشید و در پدید آوردن سایه روشن، بیش از هر كس دیگری توفیق یافت. پدیده سایه روشن، همواره گویا و بیانگر عمده احساسات هنری رامبراند بود و او با كمك این نور و سایه، سوژه های دلخواه خود را تجسم می داد. از این رو، هیچ نقاشی مانند او، در سایه روشن و در به كار بردن نور و تاریكی، تامل، مطالعه و دقت نكرده است و هیچ نقاشی نتوانسته است مانند او به كمك چند حركت ساده قلم مو، در عین برانگیختن نورها و اشكال مناسب و دقیق، خصوصیات روانی و عواطف شخصیت های مورد نظر را با قدرت تمام آشكار كند. مجموعه كارهای رامبراند، بزرگ ترین نمونه بیان حال یك فرد در قالب نقاشی به شمار آمده است. علت مقبولیت عمومی نقاشی های او، خاصیت انسانی تابلوهای اوست. رامبراند علاوه بر نقاشی و پدیدآوری بیش از 350 اثر هنری در نقاشی، از حكّاكان بزرگ اروپا نیز به شمار می رود كه تعداد بی شماری لوحه های حكاكی از او بر جای مانده است. این نابغه نقاشی سرانجام در 18 اكتبر 1669م در 63 سالگی در نهایت شهرت درگذشت.
