دهم ربیع الثانی سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها / بخش سوم
حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)
قم حرم عترت خیرالوراست مأمن اولاد رسول خداست
آل نبی راست بلند آشیان قلّه قاف است و مصون از بلاست
کوفه کوچک بود و شهر علم دانش از اینجا به دگر شهرهاست
یک در از اینجاست به سوی بهشت زان چو جنان این حرمِ با صفاست
مطمح انظار همه اولیا مجمع مردان حق و اتقیاست
در یورش فتنه آخر زمان فاطمیان را زبلا ملتجاست
مدفن اولاد امامان پاک مرقد معصومه بنت الهداست
شاخه شمشاد رسول امین میوه باغ علی مرتضاست
اختر برج شرف هفتمین خواهر با مهر امام رضاست
در شرف و قدر و جلال و حیا وارثه فاطمه خیر النّساست
جذبه عشق حرمش شیعه را رابطه و انسِ کَهْ و کهرباست
خاک درش دیده عشاق را در شرف و قدر بهین توتیاست
هر که زیارت کند او را به «قم» روز جزا باغ جنانش جزاست
گر همه خلق جهان را خدا خاطر معصومه ببخشد رواست
مژده بده خسته هر درد را رو حرم فاطمه دار الشّفاست
یک نظر از لطف و عنایت کند گر به «فتی» دختر موسی بجاست
*************
تعداد امامزادگان شایسته تعظیم و تجلیل در «دار الایمان قم »که بر فراز قبور مطهرشان گنبد و سایبان هست به چهارصد نفرمی رسد.
در میان این چهار صد اختر تابناکی که در آسمان قم نورافشانی می کنند، ماه تابانی که همه آنها را تحت الشعاع انوار درخشان خود قرار داده، تربت پاک شفیعه محشر، کریمه اهل بیت پیغمبر(علیهم السلام)، دخت گرامی موسی بن جعفر، حضرت معصومه (سلام الله علیها)می باشد.
پژوهشگر معاصر، علامه بزرگوار، حاج محمدتقی تستری، مولف قاموس الرجال می نویسد: «در میان فرزندان امام کاظم (علیه السلام) با آن همه کثرتشان بعد از امام رضا (علیه السلام)، کسی همسنگ حضرت معصومه (سلام الله علیها) نمی باشد.
محدث گرانقدر حاج شیخ عباس قمی به هنگام بحث از دختران حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام)، می نویسد: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل آنها سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت امام موسی (علیه السلام)، معروف به حضرت معصومه (سلام الله علیها) است.
در این نوشته به برخی از ویژگیهای آن خاتون دوسرا اشاره می کنیم:
1- شفاعت گسترده
بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامی اسلام است که در قرآن کریم از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است.
و گستردگی آن با جمله بلند: (ولسوف یعطیک ربک فترضی) بیان گردیده است.
همانا دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم شفاعت گسترده ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد:
1- خاتون محشر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها.
2- شفیعه روزجزا
در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا سلام الله علیها همین بس که شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج پیک وحی طاقه ابریشمی از جانب پروردگار آورد که در آن، جمله «خداوند مهریه فاطمه زهرا را شفاعت گنهکاران از امت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) قرار داد.» باکلک تقدیر نقش بسته بود. این حدیث از طریق اهل سنت نیز آمده است.
بعد از فاطمه زهرا سلام الله علیها از جهت گستردگی که امام به حق ناطق، حضرت جعفر صادق (علیه السلام) در این رابطه می فرماید:
«تدخل بشفاعتها شیعتناالجنه باجمعهم »:«با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند.»
3- عصمت
بر اساس روایتی که مرحوم سپهر در «ناسخ » از امام رضا (علیه السلام) روایت کرده، لقب «معصومه » را به حضرت معصومه، امام هشتم اعطا کرده اند.
طبق این روایت امام رضا (علیه السلام) فرمود: «من زار المعصومه بقم کمن زارنی » «هر کس حضرت معصومه را در قم زیارت کند، همانند کسی است که مرا زیارت کرده باشد.»
این روایت را مرحوم محلاتی نیز به همین تعبیر نقل کرده است.
با توجه به این که عصمت به چهارده معصوم(علیهم السلام) منحصر نیست، بلکه همه پیامبران، امامان و فرشتگان معصوم هستند. و علت اشتهار حضرت رسول اکرم، فاطمه زهرا و امامان(علیهم السلام) به «چهارده معصوم » آن است که آنها علاوه بر مصونیت ازگناهان صغیره و کبیره، از «ترک اولی » نیز که منافات با عصمت ندارد، پاک و مبرا بودند.
مرحوم مقرم در کتابهای ارزشمند: «العباس » و «علی الاکبر» دلائل عصمت حضرت ابوالفضل و حضرت علی اکبر(علیهماالسلام) را بر شمرده است. و مرحوم نقدی در کتاب «زینب الکبری » از عصمت حضرت زینب سلام الله علیها سخن گفته است. و مولف «کریمه اهل بیت » شواهد عصمت حضرت معصومه (سلام الله علیها)را بازگو نموده است.
و با توجه به این که حضرت معصومه (سلام الله علیها) نام شریفشان «فاطمه »است و در حال حیات به «معصومه » ملقب نبودند، تعبیر امام (علیه السلام) دقیقا به معنای اثبات عصمت است، زیرا بر اساس قاعده معروف: «تعلیق حکم به وصف مشعر بر علیت است » دلالت حدیث شریف بر عصمت آن بزرگوار بی تردید خواهد بود.
4- فداها ابوها
آیت الله سید نصر الله مستنبط از کتاب «کشف اللئالی » نقل فرموده که روزی عده ای از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسشهایی داشتند که می خواستند از محضر امام کاظم (علیه السلام) بپرسند.
امام (علیه السلام) در سفر بودند، پرسشهای خود را نوشته به دودمان امامت تقدیم نمودند، چون عزم سفر کردند، برای پاسخ پرسشهای خود به منزل امام (علیه السلام) شرفیاب شدند، امام کاظم (علیه السلام) مراجعت نفرموده بود و آنها امکان توقف نداشتند، از این رو حضرت معصومه (سلام الله علیها) پاسخ آن پرسشها را نوشتند و به آنها تسلیم نمودند، آنها با مسرت فراوان ازمدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام کاظم (علیه السلام) مصادف شدند و داستان خود را برای آن حضرت شرح دادند.
هنگامی که امام (علیه السلام) پرسشهای آنان و پاسخهای حضرت معصومه (سلام الله علیها) را ملاحظه کردند، سه بار فرمودند: «فداها ابوها» «پدرش به قربانش باد. با توجه به این که حضرت معصومه (سلام الله علیها) به هنگام دستگیری پدر بزرگوارش خردسال بود،این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت حکایت می کند.
5- بارگاه حضرت معصومه (سلام الله علیها) تجلیگاه حضرت زهرا (سلام الله علیها)
بر اساس رویای صادقه ای که مرحوم آیت الله مرعشی نجفی(ره) ازپدر بزرگوارش مرحوم حاج سید محمود مرعشی (متوفای 1338 ه - ش) نقل می کردند، قبر شریف حضرت معصومه (سلام الله علیها) جلوه گاه قبر گم شده مادر بزرگوارش حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها می باشد.
آن مرحوم در صدد بود که به هر وسیله ای که ممکن باشد، محل دفن حضرت زهرا سلام الله علیها را به دست آورد، به این منظور ختم مجربی را آغاز می کند و چهل شب آن را ادامه می دهد، تا در شب چهلم به خدمت حضرت باقر و یا حضرت صادق(علیهماالسلام)شرفیاب می شود، امام (علیه السلام) به ایشان می فرماید: «علیک بکریمه اهل البیت » «به دامن کریمه اهل بیت پناه ببرید.»
عرض می کند: بلی من هم این ختم را برای این منظور گرفته ام که قبر شریف بی بی را دقیقا بدانم و به زیارتش بروم. امام (علیه السلام) فرمود: منظور من قبر شریف حضرت معصومه درقم می باشد.
سپس ادامه داد: «برای مصالحی خداوند اراده فرموده که محل دفن حضرت فاطمه سلام الله علیها همواره مخفی بماند و لذا قبر حضرت معصومه را تجلیگاه قبرآن حضرت قرار داده است. هر جلال و جبروتی که برای قبر شریف حضرت زهرا مقدر بود خداوند متعال همان جلال و جبروت را بر قبر مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) قرار داده است.»
6- پیشگوئی امام صادق (علیه السلام)
امام جعفر صادق (علیه السلام) در ضمن حدیث مشهوری که پیرامون قداست قم به گروهی از اهالی ری بیان کردند، فرمودند:
«تقبض فیها امراءه هی من ولدی، واسمها فاطمه بنت موسی، تدخل بشفاعتها شیعتنا الجنه باجمعهم »
«بانویی از فرزندان من به نام «فاطمه » دختر موسی، در آنجا رحلت می کند، که با شفاعت اوهمه شیعیان ما وارد بهشت می شوند.»
راوی می گوید: من این حدیث را هنگامی از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام)هنوز دیده به جهان نگشوده بود.
پیشگوئی امام صادق (علیه السلام) از ارتحال حضرت معصومه (سلام الله علیها) در قم پیش از ولادت پدر بزرگوارش بسیار حائز اهمیت است و از مقام بسیار شامخ آن حضرت حکایت می کند.
7- رمز قداست قم
در احادیث فراوانی از قداست قم سخن رفته، تصویر آن در آسمان چهارم به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ارائه شده است.
امیرمومنان (علیه السلام) به اهالی قم درود فرستاده و از جای پای جبرئیل در آن سخن گفته و امام صادق (علیه السلام) قم را حرم اهل بیت معرفی کرده و خاک آن را پاک و پاکیزه تعبیر کرده است.
امام کاظم (علیه السلام) قم را عش آل محمد (آشیانه آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)) نامیده و یکی از درهای بهشت را از آن اهل قم دانسته.
امام هادی (علیه السلام) اهل قم را «مغفور لهم »(آمرزیده) تعبیر کرده و امام حسن عسکری (علیه السلام) از حسن نیت آنها تمجید کرده و با تعبیرات بلندی اهالی قم را ستوده است.
اینها و دهها حدیث دیگری که در قداست و شرافت قم و اهل قم از پیشوایان معصوم به ما رسیده، فضیلت و عظمت این سرزمین را برای همگان روشن می سازند، جز این که باید دید راز و رمز این همه شرافت و قداست چیست؟
حدیث فوق که پیرامون ارتحال حضرت معصومه (سلام الله علیها) به عنوان پیشگوئی از امام صادق (علیه السلام) نقل شد، از راز و رمز آن پرده بر می دارد و روشن می سازد که این همه فضیلت و شرافت، از ریحانه پیامبر، کریمه اهل بیت، مهین بانوی اسلام، حضرت معصومه (سلام الله علیها) سرچشمه می گیرد، که در این سرزمین دیده از جهان فرو بسته، گرد و خاک این سرزمین را توتیای دیدگان حور و ملائک نموده است.
8- تنها خواهر امام هشتم
نجمه خاتون همسرگرامی امام کاظم (علیه السلام) تنها دو فرزند در دامان خود پرورش داد و آنها عبارتند از:
1- خورشید فروزان امامت، حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام).
2- ماه تابان درج عصمت، حضرت معصومه (سلام الله علیها).
محمد بن جریر طبری، دانشمند گرانمایه شیعه در قرن پنجم هجری، براین واقعیت تصریح نموده است.
مدت 25 سال تمام حضرت رضا (علیه السلام) تنها فرزند نجمه خاتون بود، پس از یک ربع قرن انتظار، سرانجام ستاره ای تابان از دامن نجمه درخشید که هم سنگ امام هشتم (علیه السلام) بود و امام (علیه السلام) توانست والاترین عواطف انباشته شده در سویدای دلش را بر او نثار کند.
بین حضرت معصومه (سلام الله علیها) و برادرش امام رضا (علیه السلام) عواطف سرشار و محبت زایدالوصفی بود که قلم از ترسیم آن عاجز است.
در یکی از معجزات امام کاظم (علیه السلام) که حضرت معصومه نیز نقشی دارد، هنگامی که مرد نصرانی می پرسد: «شما که هستید؟» می فرماید: «انا المعصومه اخت الرضا» «من معصومه، خواهر امام رضا (علیه السلام) می باشم»
این تعبیر از محبت سرشار آن حضرت به برادر بزرگوارش امام رضا (علیه السلام) و از مباهات او به این خواهر برادری سرچشمه می گیرد.
9- نامه دعوت
محبت و مودت این خواهر و برادر در سطح بسیار بالا بود، به طوری که مفارقت امام هشتم (علیه السلام) برای حضرت معصومه (سلام الله علیها) بسیار سخت بود، جدائی حضرت معصومه (سلام الله علیها) نیز برای امام هشتم (علیه السلام) قابل تحمل نبود.
و لذا پس از استقرار امام هشتم (علیه السلام) در مرو، نامه ای خطاب به حضرت معصومه (سلام الله علیها) مرقوم فرموده، آن را توسط غلام مورد اعتمادی به مدینه ارسال نمود.
جالب توجه است که حضرت رضا (علیه السلام) به غلام دستور داد که در هیچ منزلی توقف نکند، تا آن مرقومه را در اندک زمان ممکن به مدینه منوره برساند.
حضرت معصومه (علیه السلام) نیز به مجرد دریافت دست خط برادر، رخت سفر بست و خود را مهیای سفر نمود.
افزودن دیدگاه جدید