رحلت حكیم و فیلسوف شهیر آیت اللَّه "سیدحسین بادكوبه ای لاهیجی" (1358 ق)

آیت اللَّه سید حسین بادكوبه ای لاهیجی، فرزند سید رضا در سال 1293 ق در یكی از روستاهای توابع بادكوبه در آذربایجان به دنیا آمد. مقدمات علوم اسلامی را از محضر پدرش كه از علمای عالی مقام عراق بود اخذ كرد و پس از فوت او به تهران آمد و در مدرسه ی صدر ساكن شد. او در تهران به مدت هفت سال از محضر عالمان نامداری همچون سیدابوالحسن جلوه و میرزا هاشم اشكوَری، بهره برد و در فلسفه و ریاضیات به استادی رسید. آیت اللَّه بادكوبه ای سپس راهی نجف اشرف گردید و در حلقه ی درس اصولِ آخوند خراسانی و فقهِ شیخ محمد حسن مامقانی حاضر شد. از آن پس به تدریس فقه و اصول و فلسفه پرداخت ولی تدریس فلسفه ی او شهرت بیشتری یافت. در نجف، كمتر كسی در علوم عقلی همطراز او بود به طوری كه این عالم بزرگوار به همراه آیت اللَّه غروی اصفهانی را برجسته ترین استاد و صاحب مكتب علوم عقلی در نجف به شمار آورده اند كه در علوم نقلی نیز دارای مقام شامخی بوده اند. علامه سیدمحمد حسین طباطبایى و سیدجلال الدین آشتیانی از شاگردان معروف این فیلسوف شهیر می باشند. حاشیه بر اسفار، حاشیه بر كتاب الشَّواریق و حاشیه بر كتابِ طهارتِ شیخِ انصاری از جمله آثار آیت اللَّه بادكوبه ای به شمار می روند. سرانجام این حكیم الهی و فیلسوف زاهد در 65 سالگی در نجف اشرف به لقاءاللَّه پیوست و در جوار مرقد منور امام علی(ع) به خاك سپرده شد.