خانم مارگارت لوئیان گِرْتْرود بل، بانوی شرق شناس و شاعره تاریخ دان انگلیسی در 14 ژوئیه 1868م در نواحی شمالی انگلستان به دنیا آمد. وی از كودكی به تاریخ علاقه داشت و از دوران دبیرستان تصمیم گرفت رشته تاریخ را برگزیند. لذا به یادگیری زبان لاتین پرداخت و در دانشگاه در رشته تاریخ فارغ التحصیل شد. گرترود بل به سیر و سیاحت نیز علاقه مند بود، از این رو به همراه یكی از بستگان خود كه وزیر مختار انگلیس در ایران بود به تهران آمد و در طول اقامت پنج ساله خود، زبان فارسی را به خوبی یاد گرفت. او هم چنین به زبان های عربی، فرانسه و آلمانی نیز تسلط یافت و با انجام سفرهایى به كشورهای عربی، هند، برمه، چین، ژاپن و امریكا، با آداب و رسوم و مذاهب آنها آشنا شد. آشنایى خانم گرترود بل با فرهنگ و ادبیات ایرانی باعث شد تا وی به ترجمه منظوم اشعار حافظ بپردازد كه از دید برخی كارشناسان شرق شناس، وی روح و جوهر اشعار حافظ را در ترجمه ها رعایت كرده است. گرترود بل هم چنین در سفرنامه خود، ضمن توصیف شهرهای ایران كه در میان بیابان ها و كوه های پوشیده از برف قرار دارد، از مهمان نوازی و خوش برخوردی ایرانیان تعریف می كند. عمده آثار گرترود بل مجموعه نامه های ادبی اوست كه برخی، آن را در شمار شاه كارهای ادبی انگلستان می دانند. ترجمه منظوم اشعار حافظ و سفرنامه ایران و سوریه نیز از دیگر آثار اوست. خانم مارگارت لوئیان گرترود بل پس از آن كه موزه ای را در بغداد تأسیس كرد و مدیر آثار باستانی عراق گردید، سرانجام در 12 ژوئیه 1926م در 58 سالگی درگذشت و در بغداد به خاك سپرده شد.
